• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

قاعده من أدرَک

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





قاعدۀ من ادرَک از قواعد فقهی به معنای اینکه درک یک رکعت از نمازهای داری وقت در وقتش، حکم خواندن تمام نماز در وقت را دارد.
قاعدۀ یاد شده که صورت کامل آن عبارت است از مَن ادرَکَ مِن الوَقت رکعةً فَقَد ادرَکَ الوقتَ کُلَّه در برخی کتب قواعد فقهی معاصران آمده و فقها در باب صلات به آن استناد کرده‌اند.



نمازهای دارای وقت، همچون نمازهای روزانه، در صورتی که یک رکعت از آنها در وقت خوانده شود، حکم خواندن تمام نماز در وقت را دارد.
بنابراین، با وقوع یک رکعت از نماز در وقت، نماز ادا خواهد بود، هرچند دیگر رکعات خارج از وقت خوانده شود.


بر اعتبار و حجّیت قاعده به روایاتی با مضمون قاعده استناد کرده‌اند.


۱. مصطفوی، سیدمحمدکاظم، مائة قاعدة فقهیه، ص۲۷۷.    
۲. خوئی، سیدابوالقاسم، موسوعة الخوئی، ج۱۱، ص۲۳۲.    
۳. روحانی، سیدمحمدصادق، فقه الصادق، ج۴، ص۷۱.    
۴. سبزواری، سیدعبدالاعلی، مهذب الاحکام، ج۵، ص۸۲.    
۵. سبزواری، سیدعبدالاعلی، مهذب الاحکام، ج۷، ص۲۹۱.    
۶. مصطفوی، سیدمحمدکاظم، مائة قاعدة فقهیه، ص۲۷۷.    
۷. حر عاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعه، ج۴، ص۲۱۷.    



فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (علیهم‌السلام)، ج۶، ص۴۲۲.    


رده‌های این صفحه : صلاة | قواعد فقهی




جعبه ابزار