• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

قاسم‌ بن‌ ابراهیم‌ رسّی‌

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف




ابومحمد قاسم بن ابراهیم بن اسماعیل رسّی (۱۶۹-۲۴۶ق)، از نوادگان امام حسن مجتبی (علیه‌السّلام)، محدث، دانشمند، فقیه و شاعر قرن سوم هجری قمری بود. وی از پیشوایان زیدیه بود که در مصر و کوفه قیام کرد. فرقه قاسمیه که شاخه‌ای از زیدیه بود، به وی منسوب است.



ابومحمد قاسم بن ابراهیم بن اسماعیل بن ابراهیم رسّی‌ هاشمی، از نوادگان امام حسن مجتبی (علیه‌السّلام) بود و در سال ۱۶۹ق زاده شد و در منطقه کوهستانی قدس، در اطراف مدینه می‌زیست. از دوران کودکی و بالندگی و نیز تعلیم و تعلم وی اطلاعی در دست نیست. گفته‌اند که وی دانشمند، فقیه و شاعر بود و به رشته‌های گوناگون علمی آشنایی داشت. ابومحمد رسّی از امام کاظم (علیه‌السّلام) روایت کرده است.


وی از پیشوایان زیدیه بود و قیام خود را پس از مرگ برادرش به سال ۱۹۹ق شروع کرد.
[۶] دهخدا، علی‌اکبر، لغت نامه، ج۱۰، ص۱۵۲۸۵.
شعار او دعوت به یاری و بیعت با الوصی من آل محمد یا الرضا من آل محمد (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) بود که در مصر انجام گرفت. قیام دوم او در کوفه به سال ۲۲۰ق انجام شد و گروهی از مردم با او بیعت کردند.


احاطه او بر رشته‌های علمی، مهارتی در ردّ افکار انحرافی در او پدید آورده بود که ردّ بر جبریه و مجسمه از جمله کارهای اوست. به گفته بروکلمان، وی بنیانگذار مذهب قاسمیه در فقه بود.
[۱۰] بروکلمان، کارل، تاریخ الادب العربی، ج۳، ص۳۲۵.
وی را فردی عفیف و زاهد توصیف کرده و گفته‌اند که حاکم وقت هفت بار دینار برایش فرستاد، اما او برگرداند.


قاسم علاوه بر اشعار زیبا، آثار متعددی دارد که عبارت‌اند از:
الامامه، الاشربه، الایمان و النذور، سیاسة النفس و الرد علی الرافضه صفة العرش و الکرسی و تفسیرهما و الناسخ و المنسوخ.
[۱۵] بروکلمان، کارل، تاریخ الادب العربی، ج۳، ص۳۲۵.
نجاشی می‌گوید: قاسم کتابی داشت که آن را از پدرش از امام صادق (علیه‌السّلام) روایت کرده است. آقابزرگ تهرانی هم کتاب‌های التوحید و العدل (کوچک و بزرگ)، الدلیل (کوچک و بزرگ)، مجموعه پاسخ‌هایی که از او سؤال شده بود و مسائل ابن مقفع را از او دانسته و می‌گوید: قاسم رسّی کتاب الامامه یا تثبیت الامامه را در تثبیت امامت علی (علیه‌السّلام) و تقدم ایشان در امامت بر دیگران نگاشته است. زرکلی مجموع آثار ابومحمد را ۲۳ رساله ذکر کرده و کتاب راجع به ابن مقفع را الرد علی ابن مقفع نامیده است که به همراه ترجمه ایتالیایی آن چاپ شده است.


وی سرانجام به سال ۲۴۶ق در کوه رس، نزدیک ذوالحلیفه مدینه درگذشت. فرقه قاسمیه که شاخه‌ای از زیدیه بودند، بدو منسوب است.


۱. نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ص۳۱۴.    
۲. زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۵، ص۱۷۱.    
۳. مرزبانی، محمد بن عمران، معجم الشعراء، ص۲۶۳.    
۴. کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۸، ص۹۱.    
۵. نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ص۳۱۴.    
۶. دهخدا، علی‌اکبر، لغت نامه، ج۱۰، ص۱۵۲۸۵.
۷. علوی، علی بن محمد، المجدی فی انساب الطالبیین، ص۲۶۴.    
۸. مرزبانی، محمد بن عمران، معجم الشعراء، ص۲۶۳.    
۹. زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۵، ص۱۷۱.    
۱۰. بروکلمان، کارل، تاریخ الادب العربی، ج۳، ص۳۲۵.
۱۱. ابن عنبه، احمد بن علی، عمدة الطالب، ص۱۷۵.    
۱۲. علوی، علی بن محمد، المجدی فی انساب الطالبیین، ص۲۶۴.    
۱۳. مرزبانی، محمد بن عمران، معجم الشعراء، ص۲۶۳.    
۱۴. ابن ندیم، محمد بن اسحاق، الفهرست، ص۲۴۰.    
۱۵. بروکلمان، کارل، تاریخ الادب العربی، ج۳، ص۳۲۵.
۱۶. نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ص۳۱۴.    
۱۷. آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۳، ص۳۴۵.    
۱۸. آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۴، ص۴۸۶.    
۱۹. آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۵، ص۲۱۴.    
۲۰. آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۸، ص۲۵۶.    
۲۱. آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۲۰، ص۳۳۳.    
۲۲. زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۵، ص۱۷۱.    
۲۳. زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۵، ص۱۷۱.    
۲۴. کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۸، ص۹۱.    
۲۵. ابن ندیم، محمد بن اسحاق، الفهرست، ص۲۴۰.    
۲۶. خوئی، سید ابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج۱۵، ص۱۰.    
۲۷. حلی، حسن بن علی، رجال ابن داوود، ص۱۵۳.    
۲۸. امین، سید محسن، اعیان الشیعه، ج۸، ص۴۳۵.    
۲۹. اردبیلی، محمد بن علی، جامع الرواة، ج۲، ص۱۵.    
۳۰. بخاری، سهل بن عبدالله، سر السلسلة العلویه، ص۱۷.    
۳۱. بخاری، سهل بن عبدالله، سر السلسلة العلویه، ص۷۲.    
۳۲. زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۵، ص۱۷۱.    



• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۶۲۰-۶۲۱، برگرفته از مقاله «قاسم رسی».






جعبه ابزار