• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

فِضَّه (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





فِضَّه (به کسر فاء و تشدید و فتح ضاد) از واژگان نهج البلاغه به معنای نقره است. فضّه دو بار در «نهج البلاغه» آمده است.



فِضَّه به معنای نقره است. علت تسميه نقره به فضّه آنست كه متفرّق می‌شود و نمی‌ماند.


امام علی (علیه‌السلام) به عامل زکات نوشته است: «فَخُذْ مَا أَعْطَاکَ مِنْ ذَهَبٍ أَوْ فِضَّة» «پس هر چه از طلا يا نقره به تو داد، بگير» (شرح‌های نامه: )


از این ماده دو مورد در «نهج» آمده است.


۱. قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۸۱۹.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۶۳۸.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۴، ص۲۲۳.    
۴. سید رضی، محمد، نهج البلاغة، ت الحسون، ص۶۱۰، نامه۲۵.    
۵. عبده، محمد، نهج البلاغة، ط مطبعة، ج۳، ص۲۸، نامه۲۵.    
۶. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۳۸۱، نامه۲۵.    
۷. شرح مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۵۹۵، نامه۲۵.    
۸. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۷۱۰.    
۹. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۷۱۰.    
۱۰. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۹، ص۳۱۲.    
۱۱. هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۱۹، ص۱۰.    
۱۲. ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۱۵، ص۱۵۴.    
۱۳. سید رضی، محمد، نهج البلاغة، ت الحسون، ص۳۶۴، خطبه۱۶۵.    



بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله « فضض »، ج۲، ص۸۱۹.    






جعبه ابزار