فِضَّه (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
فِضَّه: (الذَّهَبَ وَ الْفِضَّةَ) «فِضَّه» به معناى
«نقره» است.
بعضى از دانشمندان
لغت (طبق نقل «
طبرسی» در «
مجمع البیان»
) درباره اين
لغت تعبير جالبى كرده‌اند و گفته‌اند: اين كه به
«نقره»،
«فضه» گفته مى‌شود به خاطر آن است كه به زودى پراكنده و متفرق مى‌گردد ( «انفِضاض» در
لغت به معناى پراكندگى است) و براى پى بردن به چگونگى حال اين گونه ثروت‌ها همين نامگذارى آنها كافى است!
ترجمه و تفسیر آیات مرتبط با
فِضَّه:
(يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ إِنَّ كَثِيرًا مِّنَ الأَحْبَارِ وَالرُّهْبَانِ لَيَأْكُلُونَ أَمْوَالَ النَّاسِ بِالْبَاطِلِ وَيَصُدُّونَ عَن سَبِيلِ اللّهِ وَالَّذِينَ يَكْنِزُونَ الذَّهَبَ وَالْفِضَّةَ وَلاَ يُنفِقُونَهَا فِي سَبِيلِ اللّهِ فَبَشِّرْهُم بِعَذَابٍ أَلِيمٍ) (اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! بسيارى از
احبار (
یهود) و
راهبان (
نصرانی)، اموال مردم را به
باطل و ناروا مى‌خورند، و آنان را از راه خدا باز مى‌دارند. و كسانى كه
طلا و نقره را گنجينه و ذخيره و پنهان مى‌سازند، و در راه خدا
انفاق نمى‌كنند، به مجازات دردناكى بشارت ده!)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: نمى‌توان گفت كه آيه شريفه فقط در باره
اهل کتاب نازل شده، و تنها احتكار پول و حبس آن را بر ايشان حرام كرده، و اما مسلمانان مى‌توانند طلا و نقره‌ها را رويهم انباشته نموده و هر طور كه بخواهند در اموال خود رفتار نمايند.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
(وَلَوْلَا أَن يَكُونَ النَّاسُ أُمَّةً وَاحِدَةً لَجَعَلْنَا لِمَن يَكْفُرُ بِالرَّحْمَنِ لِبُيُوتِهِمْ سُقُفًا مِّن فَضَّةٍ وَمَعَارِجَ عَلَيْهَا يَظْهَرُونَ) (اگر بهره فراوان كفّار از مواهب مادى سبب نمى‌شد كه همه مردم امّت واحد
گمراهی شوند، ما براى خانه‌هاى كسانى كه به خداوند رحمان كافر مى‌شدند سقف‌هايى از نقره و نردبان‌هايى نقره‌اى كه از آن بالا روند قرار مى‌داديم.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: اگر نبود اين مساله كه مردم در صورت ديدن تنعم كافران و محروميت مؤمنان بر
کفر اجتماع كنند هر آينه ما براى خانه‌هاى هر كس كه به رحمان كفر مى‌ورزيد سقفى از نقره درست مى‌كرديم، و به درجاتى بر ديگران غلبه مى‌داديم.
(دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «فِضَّه»، ص۴۲۳.
