فِئَة (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
فِئَة (به کسر فاء و فتح همزه) از
واژگان قرآن کریم به معنای
گروه و دسته است.
مشتقات
فئة که در
آیات قرآن آمده عبارتند از:
فِئَةً (به کسر فاء و فتح همزه) به معنای گروه کم،
فِئَتَيْنِ (به کسر فاء و فتح همزه) به معنای دو گروه است.
فِئَة به معنای گروه و
دسته است.
در
اقرب الموارد گفته: تاء آن عوض از ياء است كه اصل آن «فأى» است.
از
کلیات ابوالبقاء نقل كرده: فئه جماعتى است كه در يارى به يكديگر رجوع كنند.
ناگفته نماند اين در صورتى است كه فئه را از «فى‌ء» بگيريم كه به معنى رجوع است، چنان‌كه
راغب عقيده دارد.
به مواردی از
فئة که در قرآن به کار رفته است، اشاره می‌شود:
(كَمْ مِنْ فِئَةٍ قَلِيلَةٍ غَلَبَتْ فِئَةً كَثِيرَةً بِإِذْنِ اللَّهِ) «چه بسا گروه كمى كه به
اذن خدا بر گروهى بسيار غلبه كرده است»
(قَدْ كانَ لَكُمْ آيَةٌ فِي فِئَتَيْنِ الْتَقَتا فِئَةٌ تُقاتِلُ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَ أُخْرى كافِرَةٌ ...) «براى شما در دو گروه كه با هم روبرو شدند آيتى بود، گروهى در
راه خدا می‌جنگيد و گروه ديگر
کافر بود»
(فَما لَكُمْ فِي الْمُنافِقِينَ فِئَتَيْنِ وَ اللَّهُ أَرْكَسَهُمْ بِما كَسَبُوا ...) «چرا درباره
منافقین دو دسته شده‌ايد؟! ... در حالى‌كه
خداوند به‌خاطر اعمالشان، افكار آنها را كاملًا وارونه كرده است»
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «فئه»، ج۵، ص۱۴۴.
