فُرقان (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
فُرْقان: (يَجْعَلْ لَّكُمْ فُرْقاناً) «فُرْقان» صیغه مبالغه از مادّه «
فَرْق» است و در اينجا به معناى چيزى است كه به خوبى
حق را از
باطل جدا مى‌كند.
(يِا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ إَن تَتَّقُواْ اللّهَ يَجْعَل لَّكُمْ فُرْقَانًا وَيُكَفِّرْ عَنكُمْ سَيِّئَاتِكُمْ وَيَغْفِرْ لَكُمْ وَاللّهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ) (اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! اگر از مخالفت فرمان خدا بپرهيزيد، براى شما نورانيت درون و وسيله تشخيص حق از باطل قرار مى‌دهد؛ و گناهانتان را مى‌پوشاند؛ و شما را مى‌آمرزد؛ و خداوند داراى فضل عظيم است.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: فرقان به معناى چيزى است كه ميان دو چيز فرق مى‌گذارد، و آن در آيه مورد بحث به قرينه سياق و تفريعش بر
تقوا فرقان ميان حق و باطل است، چه در اعتقادات و چه در عمل، فرقان در اعتقادات جدا كردن
ایمان و
هدایت است از كفر و ضلالت، و در عمل جدا كردن اطاعت و هر عمل مورد خشنودى خدا است از معصيت و هر عملى كه موجب غضب او باشد، و فرقان در رأى و نظر جدا كردن فكر صحيح است از فكر باطل، همه اينها نتيجه و ميوه‌اى است كه از درخت تقوا به دست مى‌آيد.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «فُرْقان»، ص۴۲۲.
