• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

فُجور (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





فُجور: (تَفْجُرَ لَنَا مِنَ الأَرْضِ)
«فُجور» از مادّه‌ «فجر» به معناى شكافتن وسيع است، و از آنجا كه سپيده صبح، پرده شب را مى‌شكافد به آن «فجر» گفته شده. و نيز از آنجا كه ارتكاب گناهان، پرده ديانت را مى‌شكافد به آن «فجور» اطلاق شده. البته، منظور از «فجور» در سوره‌ «شمس» ، همان اسباب و عوامل و طرق آن است.



ترجمه و تفسیر آیات مرتبط با فُجور:

۱.۱ - آیه ۹۰ سوره اسراء

(وَقَالُواْ لَن نُّؤْمِنَ لَكَ حَتَّى تَفْجُرَ لَنَا مِنَ الأَرْضِ يَنبُوعًا) (و گفتند: ما هرگز به تو ايمان نمى‌آوريم تا اين‌كه چشمه جوشانى از اين سرزمين خشک و سوزان براى ما خارج سازى.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه فجر به معناى باز كردن و شكافتن است، و همچنين است كلمه تفجير با اين تفاوت كه تفجير مبالغه و بسيارى را هم مى‌رساند. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:)

۱.۲ - آیه ۲۸ سوره ص

(أَمْ نَجْعَلُ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ كَالْمُفْسِدِينَ فِي الْأَرْضِ أَمْ نَجْعَلُ الْمُتَّقِينَ كَالْفُجَّارِ) (آيا كسانى را كه ايمان آورده و كار هاى شايسته انجام داده‌اند همچون مفسدان در زمين قرار دهيم، يا پرهيزگاران را همچون فاجران؟!)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: تنها كسانى كه ايمان آورده و به صالحات عمل كردند، و خلاصه مردم با تقوى، انسان‌هاى كامل هستند، و اما مفسدان در زمين يعنى آنها كه عقايد فاسد و اعمال فاسد دارند و نام فجار معرف آنان است، افرادى هستند كه در واقع در انسانيتشان نقص دارند، و مقتضاى آن كمال و اين نقص اين است كه در مقابل كمال حياتى سعيد و عيشى طيب باشد و در ازاى آن نقص، حياتى شقى، و عيشى نكبت‌بار باشد. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:)

۱.۳ - آیه ۸ سوره شمس

(فَأَلْهَمَهَا فُجُورَهَا وَتَقْوَاهَا) (سپس فجور و تقوايش [شر و خيرش‌] را به او الهام كرده است.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه فجور - به طورى كه راغب‌ گفته- به معناى دريدن پرده حرمت دين است. در حقيقت وقتى شريعت الهى از عمل و يا از ترک عملى نهى مى‌كند، اين نهى پرده‌اى است كه بين آن عمل و ترك عمل و بين انسان زده شده، و ارتكاب آن عمل و ترك اين عمل دريدن آن پرده است. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:)


۱. اسراء/سوره۱۷، آیه۹۰.    
۲. ص/سوره۳۸، آیه۲۸.    
۳. شمس/سوره۹۱، آیه۸.    
۴. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۶۲۵.    
۵. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۳، ص۴۳۴.    
۶. شمس/سوره۹۱، آیه۸.    
۷. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۲، ص۳۱۱.    
۸. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۹، ص۲۸۷.    
۹. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۷، ص۶۱.    
۱۰. اسراء/سوره۱۷، آیه۹۰.    
۱۱. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۲۹۱.    
۱۲. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۳، ص۲۸۰.    
۱۳. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۳، ص۲۰۲.    
۱۴. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۴، ص۲۰۹.    
۱۵. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۶، ص۶۷۹.    
۱۶. ص/سوره۳۸، آیه۲۸.    
۱۷. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۴۵۵.    
۱۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۷، ص۲۹۹.    
۱۹. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۷، ص۱۹۶.    
۲۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۱، ص۹۶.    
۲۱. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۷۳۸.    
۲۲. شمس/سوره۹۱، آیه۸.    
۲۳. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۹۵.    
۲۴. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۶۲۶.    
۲۵. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۴۹۹.    
۲۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۲۹۷.    
۲۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۷، ص۱۱۵.    
۲۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۷۵۵.    



مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «فُجُور»، ص۴۱۸.    






جعبه ابزار