فَقْد (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
فَقْد (به فتح فاء و سکون قاف) از
واژگان نهج البلاغه به معنای گم شدن و غائب شدن است.
موارد زيادى از آن در «
نهج البلاغه» آمده است
فَقْد به معنای گم شدن و غائب شدن است.
راغب گفته: فَقْد نبودن شى‌ء است بعد از بودن آن، و آن از
عدم، اخص است كه عدم به چيزى كه اصلا به
وجود نيامده نيز گفته می‌شود.
به برخی از مواردی که در نهج البلاغه به‌کار رفته است، اشاره می‌شود:
امیرالمومنین (علیه‌السلام) دو بار فرموده است:
«سَلُونِی قَبْلَ أَنْ تَفْقِدُونِی» «پيش از آنكه مرا از دست بدهيد هر چه مى‌خواهيد از من بپرسيد.»
(شرح‌های خطبه:
)
در جای دیگر اینطور میفرمایند:
«وَ لَوْ قَدْ فَقَدْتُمُونِی وَ نَزَلَتْ بِکُمْ کَرَائِهُ الْأُمُورِ ... لَأَطْرَقَ کَثِیرٌ مِنَ السَّائِلِینَ وَ فَشِلَ کَثِیرٌ مِنَ الْمَسْئُولِینَ» «اگر مرا از دست بدهيد و جريانها پيش آيد كسى را پيدا نخواهيد كرده سئوال كنندگان لال و سؤال شدگان ضعيف خواهند بود»
(شرح‌های خطبه:
)
از این ماده چند مورد در «نهج البلاغه» آمده است.
•
بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله « فقد »، ج۲، ص۸۲۳.
