• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

فَعْلَه (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مقالات مرتبط: فَعْل (مفردات‌قرآن)، فعل.


فَعْلَة (به فتح فاء و سکون عین) از واژگان قرآن کریم به معنای دفعه است.



فَعْلَة به معناى دفعه است.
«كانت منك‌ فَعْلَةً حسنة» از تو يک كار خوبى بود.


به مواردی از فَعْلَة که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:

۲.۱ - فَعَلْتَ‌ (آیه ۱۹ سوره شعراء)

(وَ فَعَلْتَ‌ فَعْلَتَكَ‌ الَّتِي‌ فَعَلْتَ‌ وَ أَنْتَ مِنَ الْكافِرِينَ‌)
«و كردى آن كارت را كه كردى، حال آن كه بر نعمت ما کافر بودى.»
اين سخن فرعون است به موسی (علیه‌السّلام)، مراد از فَعْلَة كشته شدن قِبطى به‌دست موسى است.


۱. قرشی بنابی، علی اکبر، قاموس قرآن، ج۵، ص۱۹۶.    
۲. فیومی، احمد بن محمد، مصباح المنیر، ج۱، ص۴۷۸.    
۳. زبیدی، مرتضی، تاج العروس، ج۱۵، ص۵۸۵.    
۴. ابن فارس، احمد، معجم مقاییس اللغة، ج۴، ص۵۱۱.    
۵. شعراء/سوره۲۶، آیه۱۹.    
۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۵، ص۳۶۳.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۵، ص۲۶۱.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۸، ص۱۲.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۲۹۲.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «فعله»، ج۵، ص۱۹۶.    






جعبه ابزار