فَزَع (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
فَزَع:(لا يَحْزُنُهُمُ الْفَزَعُ الْأَكْبَرُ) «فَزَع» (به فتح فاء و زاء) به معنای
خوف است.
«فَزَع اكبر» در
آیه مورد بحث به معنى «وحشت بزرگ» است. بعضى مى‌گويند اشاره به وحشت‌هاى
روز قیامت است كه از هر وحشتى بزرگ‌تر است و بعضى هم گفته‌اند اشاره است به «نفخه صور» و دگرگونی‌هاى پايان اين جهان و تزلزل عجيبى كه در اركان اين عالم مى‌افتد، آن‌چنان كه در آيه ۸۷ سوره نحل
آمده است. با اين همه، هرگاه اين واژه به وسيله «عن» متعدى شود به معنى ازاله فزع و برطرف ساختن
وحشت و اضطراب است. اين مادّه حتّى در صورتى كه در شكل ثلاثى مجرد باشد و با «عن» متعدى شود نيز همين معنى را دارد.
به موردی از کاربرد «فَزَع» در قرآن، اشاره می‌شود:
(لا يَحْزُنُهُمُ الْفَزَعُ الْأَكْبَرُ وَ تَتَلَقّاهُمُ الْمَلائِكَةُ هَذا يَوْمُكُمُ الَّذي كُنتُمْ توعَدونَ) «وحشت بزرگ، آن‌ها را اندوه‌گين نمى‌كند؛ و
فرشتگان به استقبالشان مى‌آيند، و مى‌گويند: اين همان روزى است كه به شما
وعده داده مى‌شد.»
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرمایند:
کلمه فزع اكبر به معناى
ترس بزرگ است كه
خدای تعالی خبر داده چنين ترسى در هنگام
نفخ صور وقوع پيدا مى‌كند، و فرموده:
(يَوْمَ يُنْفَخُ في الصّورِ فَفَزِعَ مَنْ في السَّماواتِ وَ مَنْ في الْأَرْضِ)
•
شریعتمداری، جعفر، شرح و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «فزع»، ص ۴۵۴.
