• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

فَرَه (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مقالات مرتبط: فاره (لغات‌قرآن).


فَرَه (به فتح فاء و راء) از واژگان قرآن کریم به معنای خودپسندی است.
فَراهة (به فتح فاء) به معناى حذاقت، ماهر بودن، خفّت و نشاط است.
اسم فاعل آن‌ فارِه و جمع فاره است.
به‌صورت فارِهين (به فتح فاء و کسر راء) فقط يكبار در قرآن به كار رفته، که درباره قوم ثمود است.



فَرَه (بر وزن فَرَس) به معناى خودپسندى است.
اسم فاعل آن فَرِه (بر وزن كَتِف) آيد.
فَراهة به معنى حذاقت و ماهر بودن و خفّت و نشاط است. اسم فاعل آن‌ فارِه است چنان كه در مجمع گفته‌ است.


به مواردی از فَرَه که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:

۲.۱ - فارِهِينَ‌ (آیه ۱۴۹ سوره شعراء)

(وَ تَنْحِتُونَ مِنَ الْجِبالِ بُيُوتاً فارِهِينَ‌)
«از كوه‌ها خانه‌ها می‌تراشيد در حالی‌كه در اين كار ماهريد.»
(فارِهِينَ‌) را حاذقين و ماهرين معنا كرده‌اند. بعضى آن را متكبران معنا كرده‌اند.
ناگفته نماند: فراهة به معنى سبكى و نشاط نيز آمده است، لذا بعيد نيست كه مراد از آن در آیه آسودگان باشد كه نوعى سبكى است و در آيه ديگر به جاى‌ (فارِهِينَ‌)، (آمِنِينَ‌) آمده‌: (وَ كانُوا يَنْحِتُونَ مِنَ الْجِبالِ بُيُوتاً آمِنِينَ‌)
(در دل كوه‌ها خانه‌هايى مى‌تراشيدند كه در آن در امنیت بودند.)
و هر دو آيه درباره قوم ثمود است.



اين كلمه فقط يكبار در قرآن به كار رفته و فارِهِين و فَرِهين هر دو خوانده شده است.


۱. قرشی بنابی، علی اکبر، قاموس قرآن، ج۵، ص۱۷۰.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن، ص۶۳۴.    
۳. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۶، ص۳۵۴.    
۴. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۳۱۳.    
۵. ابن فارس، احمد، معجم مقاییس اللغة، ج۴، ص۴۹۶.    
۶. شعراء/سوره۲۶، آیه۱۴۹.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۵، ص۴۲۹.    
۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۵، ص۳۰۵.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۸، ص۴۹.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۳۱۳.    
۱۱. حجر/سوره۱۵، آیه۸۲.    
۱۲. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۲۶۶.    
۱۳. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۵، ص۳۰۶.    
۱۴. شعراء/سوره۲۶، آیه۱۴۹.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «فره»، ج۵، ص۱۷۰-۱۷۱.    






جعبه ابزار