فَتْل (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
فَتْل (به فتح فاء و سکون تاء) از
واژگان قرآن کریم به معنای تابيدن است.
لفظ
فتیل سه بار در
قرآن آمده است.
فَتْل به معنای تابيدن است.
فَتيل به معنای تابيده است.
راغب گويد: چيزِ نخ مانند را كه در شيار هسته خرماست،
فتيل گويند، كه به تابيده شبيه است.
ايضا،
فتيل نخى يا چركى است كه ميان دو
انگشت آن را می‌تابى چنان‌كه راغب گفته است.
به مواردی از
فَتْل که در قرآن به کار رفته است، اشاره می‌شود:
فَتيل:
(وَ لا يُظْلَمُونَ فَتِيلًا) (و كمترين ستمى به آن‌ها نخواهد شد.)
آن را در
آیه، ليفِ شيارِ هسته خرما و چركی كه ميان دو انگشت گردانده شود گفته‌اند. در
مفردات گفته: شى‌ء حقير را بدان
مَثَل زنند.
(قُلْ مَتَاعُ الدَّنْيَا قَلِيلٌ وَ الآخِرَةُ خَيْرٌ لِّمَنِ اتَّقَى وَ لاَ تُظْلَمُونَ فَتِيلًا) (به آن‌ها بگو: «سرمايه زندگى
دنیا، ناچيز است و
آخرت، براى كسى كه پرهيزگار باشد، بهتر است. و كمترين ستمى به شما نخواهد شد.»)
(فَأُوْلَئِكَ يَقْرَؤُونَ كِتَابَهُمْ وَ لاَ يُظْلَمُونَ فَتِيلًا) (آن را با شادى و سرور مى‌خوانند و كمترين ستمى به آن‌ها نخواهد شد.)
لفظ
فتیل سه بار در قرآن آمده است.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «فتل»، ج۵، ص۱۴۷.
