• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

فَتْرت (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مقالات مرتبط: فترت.


فَتْرت (به فتح فاء و سکون تاء) از واژگان قرآن کریم به معنای زمانى است كه در آن پیغمبر نيست و زمان از رسول قطع شده است.



فَتْرت: زمانى است كه در آن پیغمبر نيست و زمان از رسول قطع شده است.


(يا أَهْلَ الْكِتابِ قَدْ جاءَكُمْ رَسُولُنا يُبَيِّنُ لَكُمْ عَلى‌ فَتْرَةٍ مِنَ الرُّسُلِ ...) «اى اهل کتاب رسول ما به دوران فترت و انقطاع پیامبران آمد، تا نگوئيد كه به ما بشير و نذيرى نيامد».
در دوران فترت دین هست، ولى پيغمبر نيست.


۱. قرشی بنابی، علی اکبر، قاموس قرآن، ج۵، ص۱۴۷.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۶۲۲.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۳، ص۴۳۳.    
۴. مائده/سوره۵، آیه۱۹.    
۵. طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۵، ص۲۵۳.    
۶. طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۵، ص۴۱۱.    
۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۳، ص۲۷۴.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۶، ص۲۶۲.    
۹. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۴، ص۳۳۲-۳۳۳.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله "فتر"، ج۵، ص۱۴۷.    






جعبه ابزار