فَتْر (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
فَتْر (به فتح فاء و سکون تاء) از
واژگان قرآن کریم به معنای انقطاع از جديّت در كار است.
مشتقات
فَتْر که در
آیات قرآن آمده عبارتند از:
لا يَفْتُرُونَ (به فتح یاء و سکون فاء) به معنای آرام نمی‌شوند،
لا يُفَتَّرُ (به ضم یاء و فتح فاء) به معنای قطع نمی‌شود،
فَتْرَةٍ (به فتح فاء و سکون تاء) به معنای زمانى است كه در آن
پیغمبر نيست و زمان از
رسول قطع شده است.
فَتْر به معنای انقطاع از جديّت در كار است.
اصل فَتْر چنان‌كه
طبرسی فرمود، به معنى انقطاع از جديّت در كار است.
راغب فُتُور را سكون بعد از حدّت، نرمى پس از شدّت، ضعف بعد از قوّت گفته است.
به مواردی از
فَتْر که در
قرآن به کار رفته است، اشاره می‌شود:
(يُسَبِّحُونَ اللَّيْلَ وَ النَّهارَ لا يَفْتُرُونَ) «شب و روز
خدا را
تسبیح می‌گويند و آرام نمی‌شوند.»
(إِنَّ الْمُجْرِمِينَ فِي عَذابِ جَهَنَّمَ خالِدُونَ •لا يُفَتَّرُ عَنْهُمْ وَ هُمْ فِيهِ مُبْلِسُونَ) «گناهكاران در
عذاب جهنّم پيوسته‌اند، عذاب از آن‌ها قطع نمی‌شود و آن‌ها در
جهنّم از نجات نوميداند.»
(يا أَهْلَ الْكِتابِ قَدْ جاءَكُمْ رَسُولُنا يُبَيِّنُ لَكُمْ عَلى فَتْرَةٍ مِنَ الرُّسُلِ ...) «اى
اهل کتاب رسول ما به دوران
فترت و انقطاع
پیامبران آمد، تا نگویيد كه به ما بشير و نذيرى نيامد.»
فترت زمانى است كه در آن پيغمبر نيست و زمان از
رسول قطع شده؛ در دوران فترت
دین هست، ولى پيغمبر نيست.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «فتر»، ج۵، ص۱۴۶-۱۴۷.
