فرجام امتها در قیامت
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
قیامت آخرین جایی است که امتها برای حسابرسی نزد
خداوند حاضر می شوند.
از مجموع آیات درباره امتها برمی‌آید که انسانها افزون بر
حشر و محاسبه فردی دارای حشر و محاسبه جمعی و گروهی و در قالب امّتهای خود خواهند بود. در
سوره مبارکه
جاثیه تصریح شده که همه امتها به صورت زانو زده که
حکایت از زبونی و خواری آنان هنگام محاسبه الهی دارد محشور می‌گردند و کتاب و
نامه عمل به آنان عرضه می‌شود: «و تَری کُلَّ اُمَّة جاثِیَةً کُلُّ اُمَّة تُدعی اِلی کِتبِهَا الیَومَ تُجزَونَ ما کُنتُم تَعمَلون»
قرآن در جایی دیگر بر
حشر انسانها با پیشوای خود که تداعی کننده حشر جمعی است تأکید کرده است: «یَومَ نَدعوا کُلَّ اُناس بِاِممِهِم»
از جمله رخدادهای
روز قیامت برانگیختن شاهد از میان هر امّت است که از آنان به عنوان گواهان بر اعمال بد هر امّت استفاده می‌شود
:«و نَزَعنا مِن کُلِّ اُمَّة شَهیدًا»،
«یَومَ نَبعَثُ مِن کُلِّ اُمَّة شَهیدًا»
براساس برخی از روایات پیامبران و
اولیای الهی به عنوان گواهان بر هر امّت برانگیخته خواهند شد
:«و جِئنا بِکَ عَلی هؤُلاءِ شَهیدا»
از سوی دیگر به اذعان قرآن، خداوند در
قیامت سردمداران
کفر و
فسق را که باعث گمراهی امّت خود شده‌اند برای محاجّه و نشان دادن
ذلت و شدت
عذاب آنان برمی‌انگیزاند:«و یَومَ نَحشُرُ مِن کُلِّ اُمَّة فَوجًا مِمَّن یُکَذِّبُ بِایتِنا»
در جایی دیگر از امّت به شیعه و گروه تعبیر و تصریح شده که از میان هر گروه آن‌که از همه بیش‌تر در برابر
خدا کبر و گردنکشی داشته برانگیخته خواهد شد: «ثُمَّ لَنَنزِعَنَّ مِن کُلِّ شیعَة اَیُّهُم اَشَدُّ عَلَی الرَّحمنِ عِتیّا»
و سرانجام قرآن از فرجام بد و جهنمی شدن بسیاری از امّتهای پیشین خبر، می‌دهد در حالی که به‌سان رفتار دنیایی خود حتی در
جهنم یکدیگر را
لعن می‌کنند و ناسزا می‌گویند. به آنان به هنگام
مرگ خطاب می‌شود که به جمع دوستان دوزخی خود اعم از
جن و انس وارد شوید:«قالَ ادخُلوا فی اُمَم قَد خَلَت مِن قَبلِکُم مِنَ الجِنِّ والاِنسِ فِی النّارِ کُلَّما دَخَلَت اُمَّةٌ لَعَنَت اُختَها»
در برابر، امتهایی که به فوز و
سعادت اخروی نایل آمده‌اند
کینه از دلهایشان زدوده و با کمال دوستی و برادری نسبت به یکدیگر در
بهشت از نعمتهای خداوند بهره‌مند می‌شوند: «اُولئِکَ اَصحبُ الجَنَّةِ هُم فیها خلِدون و نَزَعنا ما فی صُدورِهِم مِن غِلّ تَجری مِن تَحتِهِمُ الاَنهرُ»
بحارالانوار؛ بینات؛ التبیان فی تفسیر القرآن؛ التحقیق فی کلمات القرآن الکریم؛ ترتیب کتاب العین؛ تفسیر الصافی؛ تفسیر العیاشی؛ تفسیر القرآن العظیم، ابن کثیر؛ التفسیر الکبیر؛ تفسیر نمونه؛ جامع‌البیان عن تأویل آی القرآن؛ جامعه و تاریخ از دیدگاه قرآن؛ الدرالمنثور فی التفسیر بالمأثور؛ روح المعانی فی تفسیر القرآن العظیم؛ شرح اصول الکافی؛ صیانة القرآن من التحریف؛ الکافی؛ کشف الاسرار و عدة الابرار؛ لسان العرب؛ مبانی جامعه‌شناسی؛ مجمع البحرین؛ مجمع البیان فی تفسیر القرآن؛ مجموعه آثار، استاد مطهری؛ مفردات الفاظ القرآن؛ مناقب آل‌ابی‌طالب؛ المیزان فی تفسیر القرآن؛ نثر طوبی؛ وسائل الشیعه.
دائرة المعارف قران کریم جلد چهارم، برگرفته از مقاله«امت در قرآن» شماره۴.
