فدیه
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
فِدْیه در لغت به معنی اعطا کردن مال است و در اصطلاحات فقه نظامی عبارت است از:
قربانی که در
حج ذبح می‌شود، چیزی که در ازای آزادی
اسیر گرفته می‌شود که ممکن است مال باشد یا انجام کاری از جانب اسیر.
فِدْیه در لغت به معنی اعطا کردن مال است.
در اصطلاح فقهی به معانی مختلفی به کار رفته است، از جمله:
الف- قربانی که در حج ذبح می‌شود.
ب- چیزی که در ازای آزادی اسیر گرفته می‌شود که ممکن است مال باشد یا انجام کاری از جانب اسیر. (به سرب‌ها نیز تعبیر شده است.)
در
جنگ بدر ۷۴ نفر از
مشرکان به دست
مسلمانان اسیر شدند که مسلمانان برای آزادی اغلب آنها از مشرکان فدیه و سرب‌ها گرفتند. بیشترین مبلغ فدیه چهارهزار درهم و کمترین مبلغ آن هزار درهم ذکر شده است.
•
جمعی از نویسندگان، پژوهشکده تحقیقات اسلامی، اصطلاحات نظامی در فقه اسلامی، ص۹۷.
