فاجِر (مفرداتقرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
فاجِر (به کسر جیم) از
واژگان قرآن کریم به معنای عامل
گناه است.
جمع آن
فَجَرَه (به فتح فاء و جیم) و
فُجّار (به ضم فاء و تشدید جیم) است.
مشتقات
فاجِر که در
آیات قرآن آمده عبارتند از:
فاجِراً (به کسر جیم) به معنای فاجر،
كَالْفُجَّارِ (به ضم فاء و فتح جیم) به معنای فاجران،
الْفَجَرَةُ (به فتح فاء و جیم) به معنای فاجرانند است.
فاجِر به معنای عامل گناه است.
گناه را به قول
راغب از آن فجور گويند كه پرده
دیانت را پاره میكند،
عامل آن فاجِر است.
فَجَرَه و
فُجّار: جمع فاجِر در
قرآن فَجَرَه و فُجّار است.
به مواردی از
فاجِر که در قرآن به کار رفته است، اشاره میشود:
(وَ لا يَلِدُوا إِلَّا فاجِراً كَفَّاراً) (و جز نسلى فاجر و
کافر به دنيا نمىآورند.)
(أَمْ نَجْعَلُ الْمُتَّقِينَ كَالْفُجَّارِ) (يا
پرهیزگاران را همچون فاجران (قرار دهیم)؟!)
و
(أُولئِكَ هُمُ الْكَفَرَةُ الْفَجَرَةُ) (آنان همان
کافران و فاجرانند.)
•
قرشی بنابی، علیاکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «فجر»، ج۵، ص۱۵۲.