• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

غُلول (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: غُلول (قاموس قرآن (جلد ۵))
مقالات مرتبط: غَلَل (لغات‌قرآن)، غلول (مفردات‌نهج‌البلاغه)، غلول.


غُلول (به ضم غین) از واژگان قرآن کریم به معنای خیانت است.


غُلول:
[۱] قرشی بنابی، علی اکبر، قاموس قرآن، ج۵، ص۱۱۶.    
[۲] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۶۱۰.    
[۳] طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۵، ص۴۳۶.    
بر وزن عُلوم، خیانت است.
[۴] ابن فارس، احمد، معجم مقاییس اللغة، ج۴، ص۳۷۶.    
«غَلَ‌ الرَّجُلُ‌ غُلُولًا: خَانَ».
طبرسی (رحمه‌الله) ذيل آیه ۱۶۱ بقره فرموده: اصل غُلول از غِلل است و آن به معنى ورود آب به ميان درخت است، خيانت را از آن غُلول گويند، كه به طور مخفى و غير حلال به ملك وارد می‌شود.
[۵] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۲، ص۸۷۲.    


(وَ ما كانَ لِنَبِيٍّ أَنْ‌ يَغُلَ‌ ...)
[۶] آل عمران/سوره۳، آیه۱۶۱.    
«هيچ پيامبرى را نرسد كه خيانت كند».
[۷] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۴، ص۵۷.    
[۸] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۴، ص۸۸.    
[۹] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۲، ص۸۷۲.    
[۱۰] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۴، ص۳۲۱.    


۱. ↑ قرشی بنابی، علی اکبر، قاموس قرآن، ج۵، ص۱۱۶.    
۲. ↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۶۱۰.    
۳. ↑ طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۵، ص۴۳۶.    
۴. ↑ ابن فارس، احمد، معجم مقاییس اللغة، ج۴، ص۳۷۶.    
۵. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۲، ص۸۷۲.    
۶. ↑ آل عمران/سوره۳، آیه۱۶۱.    
۷. ↑ طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۴، ص۵۷.    
۸. ↑ طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۴، ص۸۸.    
۹. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۲، ص۸۷۲.    
۱۰. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۴، ص۳۲۱.    


قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله ""، ج۵، ص۱۱۶.    


رده‌های این صفحه : خیانت | مفردات قرآن | واژه شناسی واژگان اخلاقی قرآن | واژه شناسی واژگان سوره آل عمران
جعبه ابزار