• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

غُلول (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





غُلول (به ضم غین) از واژگان قرآن کریم به معنای خیانت است.



غُلول: بر وزن عُلوم، خیانت است. «غَلَ‌ الرَّجُلُ‌ غُلُولًا: خَانَ».
طبرسی (رحمه‌الله) ذيل آیه ۱۶۱ بقره فرموده: اصل غُلول از غِلل است و آن به معنى ورود آب به ميان درخت است، خيانت را از آن غُلول گويند، كه به طور مخفى و غير حلال به ملك وارد می‌شود.


(وَ ما كانَ لِنَبِيٍّ أَنْ‌ يَغُلَ‌ ...) «هيچ پيامبرى را نرسد كه خيانت كند».


۱. قرشی بنابی، علی اکبر، قاموس قرآن، ج۵، ص۱۱۶.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۶۱۰.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۵، ص۴۳۶.    
۴. ابن فارس، احمد، معجم مقاییس اللغة، ج۴، ص۳۷۶.    
۵. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۲، ص۸۷۲.    
۶. آل عمران/سوره۳، آیه۱۶۱.    
۷. طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۴، ص۵۷.    
۸. طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۴، ص۸۸.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۲، ص۸۷۲.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۴، ص۳۲۱.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله ""، ج۵، ص۱۱۶.    






جعبه ابزار