• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

غُصَّه (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: غُصَّه (قاموس قرآن (جلد ۵))
مقالات مرتبط: غُصَّةٍ (لغات‌قرآن)، غُصَّه (مفردات‌نهج‌البلاغه)، غم.


غُصَّه (به ضم غین، تشدید و فتح صاد) از واژگان قرآن کریم به معنای گلوگير است و آن‌چه در حلق ماند.


غُصَّه
[۱] قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۵، ص۱۰۲.    
[۲] راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن، ص۶۰۷.    
[۳] طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ج۴، ص۱۷۶.    
به معنای گلوگير است و آن‌چه در حلق ماند.
راغب گويد: «الْغُصَّةُ: الشَّجَاةُ الَّتِي‌ يَغَصُ‌ بِهَا الْحَلْقُ.»
[۴] راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن، ص۶۰۷.    

شجاة چيزى است مثل استخوان و غيره كه در گلو ماند.
[۵] جوهری، ابونصر، الصحاح، ج۶، ص۲۳۸۹.    
يعنى: غصّه چيز گلوگيرى است كه حلق با آن گرفته و بسته شود.

به مواردی از غُصَّه که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:

۲.۱ - غُصَّةٍ (آیه ۱۳ سوره مزمل)

(إِنَّ لَدَيْنا أَنْكالًا وَ جَحِيماً. وَ طَعاماً ذا غُصَّةٍ وَ عَذاباً أَلِيماً)
[۶] مزمل/سوره، آیه۱۲-۱۳.    

«راستى، در نزد ما عقوبت‌ها، آتش، طعام گلوگير و عذاب دردناكى هست.»
[۷] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۱۰۵.    
[۸] طباطبایی، سید محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ج۲۰، ص۶۷.    
[۹] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۶، ص۳۱.    
[۱۰] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۵۷۳.    


به موردی که در نهج البلاغه به‌کار رفته است، اشاره می‌شود:

۳.۱ - يَغَصُ‌ (خطبه ۵ )

امام علی (صلوات‌الله‌علیه) درباره بیعت و خلافت فرموده است:
«ماءٌ آجِن، وَ لُقْمَةٌ يَغَصُّ بِها آكِلُها.»
[۱۱] سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۵۰، خطبه ۵.    
[۱۲] عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعه الاستقامه، ج۲، ص۳۵، خطبه ۵.    
[۱۳] صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۵۲، خطبه ۵.    

«این نوع خلافت آبی متغیر و بدمزه است و لقمه‌ای است که خورنده با آن گلوگیر می‌شود.»
[۱۴] مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۴۵.    
[۱۵] بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۱، ص۵۴۹.    
(شرح‌های خطبه:
[۱۶] بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۱، ص۵۵۱.    
[۱۷] مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۱، ص۴۳۹.    
[۱۸] هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۱۳۸.    
[۱۹] ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۱، ص۲۱۳.    
)


اين كلمه فقط يک‌بار در کلام الله مجید به کار رفته است.
[۲۰] مزمل/سوره، آیه۱۲-۱۳.    


۱. ↑ قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۵، ص۱۰۲.    
۲. ↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن، ص۶۰۷.    
۳. ↑ طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ج۴، ص۱۷۶.    
۴. ↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن، ص۶۰۷.    
۵. ↑ جوهری، ابونصر، الصحاح، ج۶، ص۲۳۸۹.    
۶. ↑ مزمل/سوره، آیه۱۲-۱۳.    
۷. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۱۰۵.    
۸. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ج۲۰، ص۶۷.    
۹. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۶، ص۳۱.    
۱۰. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۵۷۳.    
۱۱. ↑ سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۵۰، خطبه ۵.    
۱۲. ↑ عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعه الاستقامه، ج۲، ص۳۵، خطبه ۵.    
۱۳. ↑ صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۵۲، خطبه ۵.    
۱۴. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۴۵.    
۱۵. ↑ بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۱، ص۵۴۹.    
۱۶. ↑ بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۱، ص۵۵۱.    
۱۷. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۱، ص۴۳۹.    
۱۸. ↑ هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۱۳۸.    
۱۹. ↑ ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۱، ص۲۱۳.    
۲۰. ↑ مزمل/سوره، آیه۱۲-۱۳.    


قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «غصه»، ج۵، ص۱۰۲-۱۰۳.    


رده‌های این صفحه : مفردات قرآن | واژه شناسی واژگان خطبه 5 نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان سوره مزمل
جعبه ابزار