غَفور (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
غَفور (به فتح غین) از
واژگان قرآن کریم به معنای بسيار آمرزنده است و از
اسماء حسنی می‌باشد.
غَفور صيغه مبالغه به معنای بسيار آمرزنده است و از
اسماء حسنی می‌باشد.
(إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ) (زيرا
خداوند آمرزنده مهربان است).
در
اقرب الموارد گفته:
غفّار در افاده مبالغه از غفور ابلغ است، به علت زيادت حروف،
و به‌قولى غفور از حيث كيفيّت مبالغه است و غفّار از حيث كميّت، يعنى غفور آمرزنده گناهان بزرگ و غفّار آمرزنده گناهان بسيار است.
(كُلُوا مِنْ رِزْقِ رَبِّكُمْ وَ اشْكُرُوا لَهُ بَلْدَةٌ طَيِّبَةٌ وَ رَبٌ غَفُورٌ) (از روزى پروردگارتان بخوريد و
شکر او را به جا آوريد؛ شهرى است پاك و پاكيزه، و پروردگارى آمرزنده و مهربان).
اگر گويند: در اين
آیه صحبت از
گناه نيست پس علّت آمدن «غفور» چيست؟ گوئيم: شايد علت آن اين باشد كه شكر سبب مزيد
نعمت و
آمرزش گناه است، به مناسبت
(وَ اشْكُرُوا) لفظ غفور به كار رفته است؛ همچنين است
آیات ديگر از اين قبيل.
غَفور مجموعا ۹۱ بار در
کلام الله به كار رفته است.
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله "غفر"، ج۵، ص۱۰۸.
