غَرْو (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
غَرْو (به فتح غین و سکون راء) از
واژگان قرآن کریم به معنای چسبيدن است.
این لفظ فقط یک بار در
قرآن مجید به کار رفته است.
غَرْو به معنای چسبيدن است.
«غَرِيَ السَّمْنُ قَلْبَهُ غَرْواً: لَزِقَ بِهِ وَ غَطَّاهُ» پيه به قلبش چسبيد و آن‌را پوشاند.
مجمع تصريح می‌كند، كه اصل كلمه به معنى لصوق و چسبيدن است.
در
نهایه آمده:
«فَكَأَنَّمَا يَغْرَى فِي صَدْرِى» گويا به سينه‌ام می‌چسبد.
به موردی از
غَرْو که در قرآن به کار رفته است، اشاره می‌شود:
(وَ مِنَ الَّذِينَ قالُوا إِنَّا نَصارى أَخَذْنا مِيثاقَهُمْ فَنَسُوا حَظًّا مِمَّا ذُكِّرُوا بِهِ فَأَغْرَيْنا بَيْنَهُمُ الْعَداوَةَ وَ الْبَغْضاءَ إِلى يَوْمِ الْقِيامَةِ ...) (و از كسانى كه مى‌گفتند: ما
نصرانی و ياور
مسیح هستيم، نيز
پیمان گرفتيم؛ ولى آنها بخش مهمّى از آنچه را به آنان تذكر داده شده بود به دست فراموشى سپردند؛ از اين رو در ميان آنها، تا روز
قیامت، و پايان دنيا دشمنى و
کینه افكنديم)
«
أَغْرَيْنَا» به معناى القاء و انداختن است به طوری كه بچسبد و جدا نشود. يعنى
دشمنی و كينه را تا قيامت ميان آنها انداختيم.
از
آیه روشن می‌شود كه نصارى تا قيامت خواهند ماند حتى در زمان
حضرت ولی عصر (علیه‌السّلام) (به طور اقليّت) و نيز پيوسته با هم دشمن خواهند بود. چون اختلاف مذهبى دارند و آن پيوسته موجب عداوت و كينه است.
این لفظ فقط یک بار در قرآن مجید به کار رفته است.
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «غرو»، ج۵، ص۹۶.
