غوص (مفردات‌قرآن)

غَوْص (به فتح غین و سکون واو) از واژگان قرآن کریم به معنای فرو رفتن در آب است.
مشتقات غَوْص که در آیات قرآن آمده عبارتند از:

يَغُوصُونَ‌ (به فتح یاء و ضم غین) به معنای فرو رفتن در آب و بيرون آوردن چيزى،

غَوَّاصٍ‌ (به فتح غین و واو) به معنای غوّاص است.

غَوْص به معنای فرو رفتن در آب است.
به قول راغب، آن فرو رفتن در آب و بيرون آوردن چيزى است‌.

به مواردی از غَوْص که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:

(وَ مِنَ الشَّياطِينِ مَنْ‌ يَغُوصُونَ‌ لَهُ ...)
«بعضى از شیاطین براى سلیمان غوّاصى می‌كردند.»

(وَ الشَّياطِينَ كُلَّ بَنَّاءٍ وَ غَوَّاصٍ‌)
«و از شياطين هر بنّاء و غوّاص را مسخّر سليمان كرديم.»

۱.	↑ قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۵، ص۱۲۹.
۲.	↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن، ص۶۱۹.
۳.	↑ طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۴، ص۱۷۶.
۴.	↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن، ص۶۱۹.
۵.	↑ انبیاء/سوره۲۱، آیه۸۲.
۶.	↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۴، ص۴۴۳.
۷.	↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۴، ص۳۱۳.
۸.	↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۶، ص۱۵۳.
۹.	↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۹۴.
۱۰.	↑ ص/سوره۳۸، آیه۳۷.
۱۱.	↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۷، ص۳۱۲.
۱۲.	↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۷، ص۲۰۵.
۱۳.	↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۱، ص۱۰۸.
۱۴.	↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۷۴۴.