• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

غلو (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف




غُلُوّ (به ضم غین و لام) یکی از مفردات به کار رفته در قرآن کریم به معنای تجاوز از حدّ و در اصل به معنى بالا آمدن و زياد شدن است.



غُلُوّ: تجاوز از حدّ و در اصل به معنى بالا آمدن و زياد شدن است.


(قُلْ يا أَهْلَ الْكِتابِ لا تَغْلُوا فِي دِينِكُمْ غَيْرَ الْحَقِّ ...) «بگو اى اهل کتاب در دينتان به ناحق غلوّ نكنيد».
ايضا آیه: (يَا أَهْلَ الْكِتَابِ لاَ تَغْلُواْ فِي دِينِكُمْ وَلاَ تَقُولُواْ عَلَى اللّهِ إِلاَّ الْحَقِّ ...) (اى اهل كتاب! در دین خود، غلّو و زياده‌روى نكنيد؛ و درباره خدا، غير از حق نگوييد)، مراد از غلوّ و گزافگوئى، پسر خدا خواندن عیسی (علیه‌السّلام) است چنانكه ذيل آيه دوم در آن صريح است: (سُبْحَانَهُ أَن يَكُونَ لَهُ وَلَدٌ) (او منزّه است كه فرزندى داشته باشد).


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۵، ص۱۲۰.    
۲. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ص۶۱۳.    
۳. طریحی نجفی، مجمع البحرین، ج۱، ص۳۱۸.    
۴. مصطفوی، حسن، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۷، ص۲۶۱.    
۵. مائده/سوره۵، آیه۷۷.    
۶. نساء/سوره۴، آیه۱۷۱.    
۷. مکارم شیرازی، ترجمه قرآن، ص۱۰۵.    
۸. نساء/سوره۴، آیه۱۷۱.    
۹. مکارم شیرازی، ترجمه قرآن، ص۱۰۵.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله "غلو"، ج۵، ص۱۲۰.    






جعبه ابزار