• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

غریب ۲ نهج البلاغه

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.



فنّ الخطابة

في حديثه (عَلَيْهِ‌السَّلامُ):
در گفتار آن حضرت است:

«هذَا الْخَطِیبُ الشَّحْشَحُ
این گوینده ای‌ شَحْشَح است.

يُريدُ الْماهِرَ بِالْخُطْبَةِ، الْماضِىَ فيها، وَ كُلُّ ماض فى كَلام اَوْ سَيْر فَهُوَ شَحْشَحٌ، وَ الشَّحْشَحُ فى غَيْرِ هذَا الْمَوْضِع ِ الْبَخيلُ الْمُمْسِكُ.
منظورش این است که در گفتارْ ماهر و در بیان مطالبْ رسا و روان است، و هر تندرو در سخن و رفتار «شحشح» است، و شحشح در غیر این مقام به معنای‌ بخیل است.





جعبه ابزار