شَحْشَح (مفرداتنهجالبلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
منبع:
شَحْشَح (مفردات نهج البلاغه (جلد ۲))
مقالات مرتبط:
شَحیح (مفرداتقرآن)
،
شح
.
شَحْشَح
(به فتح شین و سکون حاء) (بر وزن به به) یکی از
مفردات نهج البلاغه
به معنای
بخیل
و ماهر و استاد است.
حضرت علی (علیهالسلام)
در توصیف خطبه ماهرانه
صعصعة بن صوحان عبدی
از این واژه استفاده نموده است.
فهرست مندرجات
۱ - معنای
شَحْشَح
۲ - کاربردها
۲.۱ -
الشَّحْشَحُ
- گفتار ۲ (خطاب به صعصعه)
۳ - تعداد کاربرد
۴ - پانویس
۵ - منبع
۱ - معنای
شَحْشَح
[
ویرایش
]
شَحْشَح
[۱]
قرشی بنابی، علیاکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۵۸۴.
[۲]
طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۲، ص۳۷۹.
به معنای بخیل و ماهر و استاد آمده است. در
اقرب الموارد
آمده: «
الشحشح: الشحیح و السّیء الخلق و الخطیب البلیغ
».
[۳]
شرتونی، سعید، اقرب الموارد، ج۳، ص۲۷.
۲ - کاربردها
[
ویرایش
]
یکی از مواردی که در «
نهجالبلاغه
» به کار رفته است، به شرح ذیل میباشد:
۲.۱ -
الشَّحْشَحُ
- گفتار ۲ (خطاب به صعصعه)
روزی صعصعة بن صوحان عبدی
خطبه
میخواند امام (صلواتاللهعلیه) سخنان او را شنید فرمود:
«هَذا الْخَطیبُ
الشَّحْشَحُ
»
؛
[۴]
سید رضی، محمد، نهج البلاغه ت الحسون، ص۸۳۵، گفتار ۲.
[۵]
عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعة الإستقامة، ج۳، ص۲۱۱، گفتار ۲.
[۶]
صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۲۱۷، گفتار ۲.
«یعنی این خطیب ماهر است».
[۷]
مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۷۹۷.
[۸]
ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۶۳۱.
(شرحهای خطبه:
[۹]
ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۶۳۱.
[۱۰]
مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۱۴، ص۱۶۹.
[۱۱]
هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۲۱، ص۳۳۲.
[۱۲]
ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۱۹، ص۱۰۶.
)
ابن ابیالحدید
گوید: این افتخار برای صعصعه کافی است که مردی مانند علی (علیهالسّلام) او را تعریف میکند،
[۱۳]
ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۱۹، ص۱۰۶.
ابنمیثم
نقل کرده: روزی آن حضرت سخنگویی را دید که سخن میگوید: او را نپسندید و فرمود: «
ما هَذَا الْخَطِیبُ الشَّحْشَحُ
» این خطیب ماهر نیست.
[۱۴]
ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۶۳۱.
۳ - تعداد کاربرد
[
ویرایش
]
این واژه فقط یکبار در «نهج البلاغه» آمده است.
۴ - پانویس
[
ویرایش
]
۱.
↑
قرشی بنابی، علیاکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۵۸۴.
۲.
↑
طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۲، ص۳۷۹.
۳.
↑
شرتونی، سعید، اقرب الموارد، ج۳، ص۲۷.
۴.
↑
سید رضی، محمد، نهج البلاغه ت الحسون، ص۸۳۵، گفتار ۲.
۵.
↑
عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعة الإستقامة، ج۳، ص۲۱۱، گفتار ۲.
۶.
↑
صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۲۱۷، گفتار ۲.
۷.
↑
مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۷۹۷.
۸.
↑
ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۶۳۱.
۹.
↑
ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۶۳۱.
۱۰.
↑
مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۱۴، ص۱۶۹.
۱۱.
↑
هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۲۱، ص۳۳۲.
۱۲.
↑
ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۱۹، ص۱۰۶.
۱۳.
↑
ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۱۹، ص۱۰۶.
۱۴.
↑
ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۶۳۱.
۵ - منبع
[
ویرایش
]
•
قرشی بنابی، علیاکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «شحشح»، ج۲، ص۵۸۴.
ردههای این صفحه :
بخل
|
مفردات نهج البلاغه
ترجمه نوع 1
ترجمه نوع 2
ترجمه نوع 3
جستجوی سریع
درج مطلب
درباره ما
صفحه نخست
اشتراکگذاری
ایتا
تلگرام
واتساپ
آخرین مطالب اضافه شده
بحث
مقاله
مدرسه فقاهت
کتابخانه
ویکی پرسش
جعبهابزار
صفحه تصادفی
فهرست الفبایی
راهنمای ویکیفقه
راهنمای تصویری
ورود به سامانه / ایجاد حساب کاربری
العربیة
|
اردو
|
Türkçe
آخرین مطالب اضافه شده
بحث
مقاله
پیشرفته
نمایش تاریخچه
ویرایش
خواندن
صفحه نخست
درج مطلب
آخرین مطالب اضافه شده
اشتراکگذاری
ایتا
تلگرام
واتساپ
مدرسه فقاهت
کتابخانه
ویکی پرسش
جعبهابزار
صفحه تصادفی
فهرست الفبایی
راهنمای ویکیفقه
راهنمای تصویری