• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

عِفْریت (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: عِفْریت (لغات‌قرآن)
مقالات مرتبط: عفریت (مفردات‌قرآن)، عفر (مفردات‌نهج‌البلاغه).


عِفْریت: (قالَ عِفْریتٌ مِنَ الْجِنِّ)
[۱] نمل/سوره۲۷، آیه۳۹.    

عِفْریت: به معنی فرد گردنکش و خبیث است.
[۲] راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن، ص۵۷۳.    
[۳] طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۳، ص۴۰۸.    
جمع آن «عفاریت» که از کلمه «عَفر» اشتقاق یافته و عفر کسی را به قوّت در خاک غلتانیدن است و به همین مناسبت به فرد قوی هیکل که حریف خویش بر خاک افکند گفته شده است، مثلا گفته می‌شود: اسدٌ عِفْر و عِفْریت، یعنی شیر درشت‌اندام و در قرآن این کلمه در یک مورد و مفرد آمده است.
[۴] فرهنگ لغات قرآن، ج۲، ص۱۰۹.
[۵] مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه‌، ط-دار الکتب الاسلامیه‌، ج۱۵، ص۴۶۸.    



به موردی از کاربرد عِفْریت در قرآن، اشاره می‌شود:

۱.۱ - عِفْریت (آیه ۳۹ سوره نمل)

(قالَ عِفْریتٌ مِّنَ الْجِنِّ اَنا آتیکَ بِهِ قَبْلَ اَن تَقومَ مِن مَّقامِکَ وَ اِنّی عَلَیْهِ لَقَویٌّ اَمینٌ)
[۶] نمل/سوره۲۷، آیه۳۹.    

(فرد نیرومندی از جنّ گفت: «من آن را نزد تو می‌آورم پیش از آن‌که از جایگاهت برخیزی و من نسبت به این امر، توانا و امینم.»)
[۷] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۳۸۰.    


۱.۲ - عِفْریت در المیزان و مجمع‌ البیان

علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید:
کلمه عفریت -به طوری که گفته‌اند- به معنای شریر و خبیث است.
[۸] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۵، ص۵۱۶.    
[۹] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۵، ص۳۶۲.    

(دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:
[۱۰] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۸، ص۱۱۳.    
[۱۱] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۳۴۸.    
)
۱. ↑ نمل/سوره۲۷، آیه۳۹.    
۲. ↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن، ص۵۷۳.    
۳. ↑ طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۳، ص۴۰۸.    
۴. ↑ فرهنگ لغات قرآن، ج۲، ص۱۰۹.
۵. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه‌، ط-دار الکتب الاسلامیه‌، ج۱۵، ص۴۶۸.    
۶. ↑ نمل/سوره۲۷، آیه۳۹.    
۷. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۳۸۰.    
۸. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۵، ص۵۱۶.    
۹. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۵، ص۳۶۲.    
۱۰. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۸، ص۱۱۳.    
۱۱. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۳۴۸.    


• شریعتمداری، جعفر، شرح و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «عِفْریت»، ج۳، ص۱۹۷-۱۹۸.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره نمل | لغات قرآن
جعبه ابزار