• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

خبیث (فقه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


خبیث هم معنی پلید است. از عنوان یاد شده در باب اطعمه و اشربه سخن گفته‌اند.


در قرآن کریم خبیث در مقابل «طیب» به کار رفته است.
[۱] آل‌عمران/سوره۲، آیه۱۷۹.    
[۲] النساء/سوره۴، آیه۲.    
[۳] المائدة/سوره۵، آیه۱۰۰.    


در اینکه مراد از خبیث چیست، دیدگاهها مختلف است.
بعضى گفته‌اند: در شرع براى خبیث تعریفى ارائه نشده و آنچه در لغت درباره معناى آن آمده است، مراد شارع مقدس نیست. نگاه عرف نیز به این مفهوم منضبط نیست. با این حال ممکن است گفته شود:
خبیث عبارت است از آنچه که طبع بیشتر شهروندان- و نه بادیه نشینان- از آن نفرت دارد. برخى آن را این گونه تعریف کرده‌اند: آنچه انسان در ذات و طبع سالم خود از آن متنفر است؛ خواه شهرنشین باشد یا بادیه نشین؛ عرب باشد یا عجم؛ در دوران فراوانى و فراخی باشد یا قحطی. بنابر این، اختلاف زمانها، مکانها و انسانها در آن تأثیر گذار نیست، مانند مدفوع انسان و حیوانات حرام گوشت و نیز چرک بدن و آنچه با استفراغ از مجراى دهان بیرون مى‌ریزد.
[۴] جواهر الکلام، ج۳۶، ص۲۳۸-۲۳۹.    


خوردن و نوشیدن خبائث حرام است.
[۵] مفاتیح الشرائع، ج۲، ص۲۱۷.
[۶] مستند الشیعة، ج۱۵، ص۹.    

چنانچه خبیث بودن چیزى مشکوک باشد اصل حلیت و اباحه در آن جارى و حکم به حلال بودن خوردن یا آشامیدنش مى‌شود.
[۷] مستند الشیعة، ج۱۵، ص۱۱.    
[۸] مهذّب الاحکام، ج۲۳، ص۱۱۵.


۱. ↑ آل‌عمران/سوره۲، آیه۱۷۹.    
۲. ↑ النساء/سوره۴، آیه۲.    
۳. ↑ المائدة/سوره۵، آیه۱۰۰.    
۴. ↑ جواهر الکلام، ج۳۶، ص۲۳۸-۲۳۹.    
۵. ↑ مفاتیح الشرائع، ج۲، ص۲۱۷.
۶. ↑ مستند الشیعة، ج۱۵، ص۹.    
۷. ↑ مستند الشیعة، ج۱۵، ص۱۱.    
۸. ↑ مهذّب الاحکام، ج۲۳، ص۱۱۵.


فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام، ج۳، ص۴۳۲.    


رده‌های این صفحه : احکام خوردنی و آشامیدنی ها | فقه
جعبه ابزار