• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

عِب‌ْء (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





عِب‌ْء (به عین کسر) از واژگان نهج البلاغه به معنای ثقل و سنگینی و آماده کردن است.
حضرت علی (علیه‌السلام) درباره انسان و در مقام موعظه و ... از این واژه استفاده نموده است.
از این ماده چهار مورد در «نهج البلاغه» آمده است.




عِب‌ء به معنای ثقل و سنگینی و آماده کردن آمده است.



به برخی از مواردی که در نهج البلاغه به‌کار رفته است، اشاره می‌شود:


۲.۱ - الْعِبءُ - خطبه ۱۰۸ (درباره انسان)

امام (صلوات‌الله‌علیه) درباره انسان فرموده است: «وَ يَتَذَكَّرُ أَمْوالاً جَمَعَها، أَغْمَضَ في مَطالِبِها و... وَ أَشْرَفَ عَلَى فِراقِها و... فَيَكُونُ الْمَهْنَأُ لِغَيْرِهِ، وَ الْعِبءُ عَلَى ظَهْرِهِ.»
«به ياد ثروت‌هايى كه جمع كرده مى‌افتد؛ همان ثروتى كه در جمع آورى آن چشم‌ها را به هم گذارده و از حلال و حرام و مشكوک، گرفته و گناه جمع‌آورى آنها همراه اوست، هنگام جدايى از آنها فرا رسيده، براى وارثان به جاى مى‌ماند، از آن متنعّم مى‌شوند و از آن بهره مى‌گيرند، راحتى آن براى ديگران و سنگينى گناهش بر دوش اوست.»


۲.۲ - الْعِبْءِ - خطبه ۹۰ (درباره زمین)

عب‌ء به معنای وصف (ثقیل) نیز آید چنان‌که فرموده است: «مِنَ الْعِبْءِ الْـمَحْمُولِ عَلَيْهَا»
«از چیز ثقیلی که بر آن حمل شده است.»


۲.۳ - أَعْباءً - خطبه ۱۹۲ (در مقام موعظه)

جمع آن أَعْباءً، به معانی اثقال است، در مقام موعظه فرموده است: «وَ تَدَبَّرُوا أَحْوالَ الْماضینَ مِنَ الْمُؤمِننَ قَبْلَكُمْ، كَيْفَ كانُوا في حالِ التـَّمحيصِ وَ الْبَلاءِ؟ أَلَمْ يَكُونُوا أَثْقَلَ الْخَلاَئِقِ أَعْباءً، وَ أَجْهَدَ الْعِبادِ بَلاَءً»
«در شرح حال مؤمنان پيشين تدبّر كنيد كه در حال آزمایش و امتحان چگونه بودند! آيا بيش از همه، مشكلات بر دوش آنان نبود؟ و آيا بيش از همه مردم در شدّت و زحمت نبودند؟ و آيا از همه جهانيان در تنگناى بيشترى قرار نداشتند؟»
«اَعْباء» ظاهرا امتحان‌های سنگین بنی اسرائیل است.


۲.۴ - أَعْبائِها - خطبه ۸۱ (درباره مسئولیت اعمال)

و نیز: «وَ الاَْرْوَاحُ مُرْتَهَنَةً بِثِقَلِ أَعْبائِها»
«ارواح، گروگان مسئوليّت اعمال خويشند.»



از این ماده چهار مورد در «نهج البلاغه» آمده است.


۱. قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج ۲، ص ۶۹۴.    
۲. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج ۱، ص ۲۸۱.    
۳. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص ۲۴۷، خطبه ۱۰۸.    
۴. عبده، محمد، نهج البلاغه، ط مطبعة الإستقامة، ج ۱، ص ۲۱۲، خطبه ۱۰۷.    
۵. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص ۱۶۰، خطبه ۱۰۹.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص ۲۳۷.    
۷. ج ۳، ص ۱۰۵.    
۸. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج ۳، ص ۱۱۰.    
۹. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج ۴، ص ۵۸۷.    
۱۰. هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج ۷، ص ۳۳۵.    
۱۱. ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج ۷، ص ۲۰۱.    
۱۲. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص ۲۰۱، خطبه ۹۰.    
۱۳. عبده، محمد، نهج البلاغه، ط مطبعة الإستقامة، ج ۲، ص ۱۷۶، خطبه ۸۹.    
۱۴. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص ۱۳۳، خطبه ۹۱.    
۱۵. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص ۱۹۱.    
۱۶. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج ۲، ص ۷۷۱.    
۱۷. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج ۲، ص ۷۷۷.    
۱۸. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج ۴، ص ۱۵۵.    
۱۹. هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج ۷، ص ۱۴.    
۲۰. ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج ۶، ص ۴۳۸.    
۲۱. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص ۴۶۷، خطبه ۱۹۲.    
۲۲. عبده، محمد، نهج البلاغه، ط مطبعة الإستقامة، ج ۲، ص ۱۷۶، خطبه ۱۹۰.    
۲۳. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص ۲۹۶، خطبه ۱۹۲.    
۲۴. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص ۴۶۱.    
۲۵. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج ۴، ص ۴۹۰.    
۲۶. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج ۴، ص ۴۹۹.    
۲۷. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج ۷، ص ۴۵۸.    
۲۸. هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج ۱۱، ص ۳۷۳.    
۲۹. ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج ۱۳، ص ۱۶۹.    
۳۰. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص ۱۵۴، خطبه ۸۲.    
۳۱. عبده، محمد، نهج البلاغه، ط مطبعة الإستقامة، ج ۱، ص ۱۳۷، خطبه ۸۱.    
۳۲. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص ۱۱۱، خطبه ۸۳.    
۳۳. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص ۱۵۵.    
۳۴. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج ۲، ص ۵۳۳.    
۳۵. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج ۲، ص ۵۳۸.    
۳۶. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج ۳، ص ۳۹۵.    
۳۷. هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج ۵، ص ۴۰۸.    
۳۸. ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج ۶، ص ۲۶۰.    
۳۹. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص ۲۴۷، خطبه ۱۰۸.    
۴۰. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص ۲۰۱، خطبه ۹۰.    
۴۱. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص ۴۶۷، خطبه ۱۹۲.    
۴۲. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص ۱۵۴، خطبه ۸۲.    



قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «عب‌ء»، ج ۲، ص ۶۹۴.    






جعبه ابزار