عُلیٰ (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
عُلیٰ (به ضم عین و فتح لام) از
واژگان قرآن کریم جمع
عُلْيا به معنای مرتفع و بلند است.
عُلیٰ (بر وزن جدا) جمع
عُلْيا است، يعنى مرتفع و بلند است.
به مواردی از
عُلَى که در
قرآن به کار رفته است، اشاره می‌شود:
(وَ كَلِمَةُ اللَّهِ هِيَ الْعُلْيا) ( و تنها سخن
خدا و آیین او، برتر و پیروز است.)
كه به معناى برتر است.
(تَنْزِيلًا مِمَّنْ خَلَقَ الْأَرْضَ وَ السَّماواتِ الْعُلى) «
قرآن نازل شده است از جانب خدایی كه
زمین و آسمان‌هاى بلند را آفريده.»
(فَأُولئِكَ لَهُمُ الدَّرَجاتُ الْعُلى) (و هركس با
ایمان نزد او آيد و اعمال صالح انجام داده باشد، چنين كسانى درجات عالى دارند.)
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «علی»، ج۵، ص۳۷.
