• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

عُرْوَه (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مقالات مرتبط: عُروة (لغات‌قرآن).


عُرْوَة (به ضم عین و سکون راء و فتح واو) از واژگان قرآن کریم به معنای دستگیره و دستاویز و اصل آن به معنای تعلق است. عروه دو بار در قرآن مجید آمده است.



عُرْوَه به معنای دستگیره و دستاویز است. عروه آفتابه و دلو معلوم است اصل آن چنانکه در مجمع البیان تصریح شده به معنی تعلّق است. در اقرب الموارد گفته: «العروة مِنَ الدَّلْوِ وَ الْکُوزِ: الْمَقْبِضُ اَیْ اُذُنُهُمَا و کل ما یؤخذ بالید من حلقة فَهُوَ عُرْوَةٌ».


(فَمَنْ یَکْفُرْ بِالطَّاغُوتِ وَ یُؤْمِنْ بِاللَّهِ فَقَدِ اسْتَمْسَکَ‌ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقی‌) (...كسى كه به طاغوت [بت و شیطان، و هر موجود طغيانگر] كافر شود و به خدا ایمان آورد، به محكم‌ترين دستگيره چنگ زده است...)
(وَ مَنْ یُسْلِمْ وَجْهَهُ اِلَی اللَّهِ وَ هُوَ مُحْسِنٌ فَقَدِ اسْتَمْسَکَ‌ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقی‌) (كسى كه روى خود را تسليم خدا كند در حالى‌كه نيكوكار باشد، به محكم‌ترين دستگيره چنگ زده...)
در این دو آیه ایمان به خدا و توجّه به خدا توام با نیکوکاری، چنگ زدن به دستگیره محکم نامیده شده در آیه اول قید «لَا انْفِصامَ لَها» نیز ذکر شده. حقّا که ایمان به خدا و توجه به خدا با نیکوکاری، دستگیره محکمی است که قطع شدن ندارد، این کلمه فقط دو بار در قرآن مجید آمده است. جمع عُروَه عُرَی است.


عروه دو بار در قرآن مجید آمده است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۴، ص۳۳۶.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۵۶۳.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۱، ص۲۸۸.    
۴. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۲، ص۶۳۰.    
۵. شرتونی، سعید، اقرب الوارد، ج۳، ص۵۳۵.    
۶. بقره/سوره۲، آیه۲۵۶.    
۷. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۴۲.    
۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲، ص۳۴۴.    
۹. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲، ص۵۲۶.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۲، ص۶۳۱.    
۱۱. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۳، ص۱۱۵.    
۱۲. لقمان/سوره۳۱، آیه۲۲.    
۱۳. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۴۱۳.    
۱۴. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۶، ص۲۳۰.    
۱۵. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۶، ص۳۴۴.    
۱۶. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۵۰۲.    
۱۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۹، ص۱۸۹.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «عُرْوَة»، ج۴، ص۳۳۶.    






جعبه ابزار