عَوْرَه (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
عَوْرَه:(إِنَّ بُيُوتَنَا عَوْرَةٌ) واژه
«عَوْرَه» در اصل از مادّه
«عار» است، و به چيزى گفته مى‌شود كه آشكار ساختنش موجب عار باشد،
به شكاف‌هايى كه در لباس يا ديوار خانه ظاهر مى‌شود، و همچنين به نقاط آسيب پذير مرزها، و آن‌چه
انسان از آن بيم و وحشت دارد نيز
«عوره» گفته مى‌شود، در اين‌جا منظور خانه‌هايى است كه در و ديوار مطمئنى ندارد، و بيم حمله دشمن به آن مى‌رود.
و از آن‌جا كه آشكار شدن آلت جنسى مايه عيب و عار است در
لغت عرب به آن
«عورت» اطلاق شده. كلمه
«عورة» گاه، به معناى شكاف در ديوار، لباس و مانند آن نيز آمده است و گاه، به معناى مطلق عيب مى‌باشد.
اطلاق كلمه
«عورت» بر اوقات سه‌گانه، در
سوره نور به خاطر آن است كه مردم در اين اوقات خود را زياد مقيد به پوشانيدن خويش- مانند ساير اوقات- نمى‌كنند و يک حالت خصوصى دارند.
ترجمه و تفاسیر آیات مرتبط با
عَوْرَه:
(يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لِيَسْتَأْذِنكُمُ الَّذِينَ مَلَكَتْ أَيْمَانُكُمْ وَ الَّذِينَ لَمْ يَبْلُغُوا الْحُلُمَ مِنكُمْ ثَلَاثَ مَرَّاتٍ مِن قَبْلِ صَلَاةِ الْفَجْرِ وَ حِينَ تَضَعُونَ ثِيَابَكُم مِّنَ الظَّهِيرَةِ وَ مِن بَعْدِ صَلَاةِ الْعِشَاء ثَلَاثُ عَوْرَاتٍ لَّكُمْ لَيْسَ عَلَيْكُمْ وَ لَا عَلَيْهِمْ جُنَاحٌ بَعْدَهُنَّ طَوَّافُونَ عَلَيْكُم بَعْضُكُمْ عَلَى بَعْضٍ كَذَلِكَ يُبَيِّنُ اللَّهُ لَكُمُ الْآيَاتِ وَ اللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ) (اى كسانى كه
ایمان آورده‌ايد! بردگان شما، و همچنين كسانى از شما كه به حدّ بلوغ نرسيده‌اند، در سه وقت بايد از شما اجازه بگيرند: پيش از نماز صبح، و نيمروز هنگامى كه لباس‌هاى معمولى خود را بيرون مى‌آوريد، و بعد از نماز عشا؛ اين سه وقت خصوصى براى خلوت شماست؛ امّا بعد از اين سه وقت، گناهى بر شما و بر آنان نيست كه بدون اذن وارد شوند و بر گرد يكديگر بگرديد و با صفا و صميميت به يكديگر خدمت نماييد. اين‌گونه
خداوند آیات را براى شما روشن مى‌سازد، و خداوند دانا و حكيم است.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: دليل بر رسيدن به حد تميز جمله
(ثَلاثُ عَوْراتٍ لَكُمْ) است.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
(وَ إِذْ قَالَت طَّائِفَةٌ مِّنْهُمْ يَا أَهْلَ يَثْرِبَ لَا مُقَامَ لَكُمْ فَارْجِعُوا وَ يَسْتَأْذِنُ فَرِيقٌ مِّنْهُمُ النَّبِيَّ يَقُولُونَ إِنَّ بُيُوتَنَا عَوْرَةٌ وَ مَا هِيَ بِعَوْرَةٍ إِن يُرِيدُونَ إِلَّا فِرَارًا) (و نيز به خاطر آوريد زمانى را كه گروهى از آنها گفتند: «اى اهل يثرب اى مردم مدينه)! اين جا جاى ماندن شما نيست؛ به خانه‌هاى خود باز گرديد.» و گروهى از آنان از
پیامبر اجازه بازگشت مى‌خواستند و مى‌گفتند: «خانه‌هاى ما بى‌حفاظ است.» در حالى كه بى‌حفاظ نبود؛ آنها فقط مى‌خواستند از جنگ فرار كنند.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید:
(إِنَّ بُيُوتَنا عَوْرَةٌ) يعنى خانه‌هاى ما، در و ديوار درستى ندارد، و ايمن از آمدن دزد و حمله دشمن نيستيم.
(وَ ما هِيَ بِعَوْرَةٍ إِنْ يُرِيدُونَ إِلَّا فِراراً)، يعنى دروغ مى‌گويند و خانه‌هايشان بدون در و ديوار نيست، و از اين حرف جز فرار از جهاد منظورى ندارند.
(دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، بر گرفته از مقاله «عَوْرَه»، ص۳۹۰.
