• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

عَصْف (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





عَصْف (به فتح عین و سکون صاد) از واژگان نهج البلاغه به معنای شدّت، برگ و کاه است. حضرت علی (علیه‌السلام) درباره علم خداوند و ... از این واژه استفاده نموده است.



عَصْف به معنای شدّت، برگ و کاه آمده است. «ریحٌ عاصف» یعنی باد شدید و تند.


امام (صلوات‌الله‌علیه) درباره علم خداوند فرموده است: «فَسُبْحَانَ مَنْ لاَ يَخْفَى عَلَيْهِ ... وَمَا تَسْقُطُ مِنْ وَرَقَة تُزِيلُهَا عَنْ مَسْقَطِهَا عَوَاصِفُ الاَْنْوَاءِ وَانْهِطَالُ السَّماءِ» یعنی منزه است خدایی که مخفی نمی‌ماند بر او برگی که از درخت می‌ریزد و آن را که بادهای تند «انواء» و باران آسمان از جایش حرکت می‌دهد. (شرح‌های خطبه: ) منظور از عواصف بادهای شدید است و راجع به «انواء» رجوع شود به «نوء»
در خطبه ۱ فرموده است: «وَأَعْصَفَ مَجْرَاها» یعنی جریان آن را تند کرد. (شرح‌های خطبه: )
و در شأن خودش فرموده است: «كَالْجَبَلِ لاَ تُحَرِّكُهُ الْقَوَاصِفُ، وَلاَ تُزِيلُهُ الْعَوَاصِفُ.» «مانند کوه که طوفان‌های شکننده نتوانند حرکتش دهند و بادهای تند نتوانند از جایش برکنند.» (شرح‌های خطبه: )


این ماده چند بار در نهج البلاغه آمده است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۷۲۳.    
۲. طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۵، ص۱۰۰.    
۳. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۴۰۶، خطبه ۱۸۲.    
۴. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الاستقامة، ج۲، ص، خطبه ۱۷۷.    
۵. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص، خطبه۱۸۲.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۴۰۵.    
۷. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۶۹۹.    
۸. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۷۰۵.    
۹. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۷، ص۴۲.    
۱۰. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۱۰، ص۳۱۳.    
۱۱. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۱۰، ص۸۷.    
۱۲. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۲۹، خطبه ۱.    
۱۳. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الاستقامة، ج۱، ص۱۱، خطبه ۱.    
۱۴. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۴۰، خطبه۱.    
۱۵. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۲۵.    
۱۶. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۱، ص۲۸۹.    
۱۷. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۱، ص۳۱۰.    
۱۸. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۱، ص۱۳۹.    
۱۹. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۱، ص۳۷۵.    
۲۰. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۱، ص۸۳.    
۲۱. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص، خطبه ۳۷.    
۲۲. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الاستقامة، ج۱، ص۸۴، خطبه ۳۷.    
۲۳. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۸۱، خطبه۳۷.    
۲۴. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۹۷.    
۲۵. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۲۰۱.    
۲۶. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۲۰۵.    
۲۷. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۲، ص۳۸۵.    
۲۸. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۴، ص۱۴۴.    
۲۹. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۲، ص۲۸۵.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «عصف»، ج۲، ص۷۲۳.    






جعبه ابزار