عَشْر (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
عَشْر (به فتح عين و سكون شين) و
عَشْرَة (به فتح عين، سكون شين و فتح راء ايضا به فتح هر سه) از
واژگان قرآن کریم و از اسماء عدد، به معناى ده است.
عَشْر (بر وزن فَلْس) از
اسماء عدد به معناى ده است.
ناگفته نماند: اصل آن است كه
عَشَرَة (به فتح عین، شین و راء) با سه فتح باشد چنان‌كه در آیات قرآن آمده است.
ولى با سكون شين نيز جايز است در
مجمع فرموده: عشرة را در
(اثْنَتا عَشْرَةَ ...) بالاجماع به سكون شين خوانده‌اند كسر آن نيز جايز است.
كسر لغت
ربیعه و
تمیم و اسكان لغت اهل
حجاز است.
به مواردی از
عَشْر که در قرآن به کار رفته است، اشاره می‌شود:
(مَنْ جاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ عَشْرُ أَمْثالِها) (هر كس كار نيكى به جا آورد، ده برابر آن پاداش دارد.)
(فَانْفَجَرَتْ مِنْهُ اثْنَتا عَشْرَةَ عَيْناً) (ناگاه دوازده چشمه آب از آن جوشيد.)
(تِلْكَ عَشَرَةٌ كامِلَةٌ) (اين، ده روز كامل است.)
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «عشر»، ج۵، ص۱.
