عمو زاده
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
عموزاده، به
فرزند عمو گفته می‌شود.
از آن در باب‌های
طهارت ،
تجارت ،
وصیّت ،
نکاح و
ارث نام برده‌اند.
عموزاده‌ها از
خویشان نسبی به شمار می‌روند، لیکن با یکدیگر مَحرم نیستند؛ از این رو، می‌توانند با یکدیگر
ازدواج کنند.
عموزاده از کسانی است که به بردگی گرفتن آنان با وجود شرایط بردگی
مکروه است.
عموزاده در
تجهیز میّت در صورت نبودن خویشی نزدیک‌تر از او به
میّت ، سزاوارتر از دیگران است و ولیّ مّیت محسوب می‌شود.
عمو و عموزاده در
ارث ، همچون
عمّه ،
دایی ،
خاله و فرزندان آنان در طبقه سوم قرار دارند. بنابراین، با وجود طبقه دوم نوبت به آنان نمی‌رسد؛
چنان که با وجود عمو نوبت به عموزاده نمی‌رسد، مگر در یک مورد و آن وجود عموزاده پدری و مادری با عموی پدری است که در اینجا عموزاده مقدم بر عمو است و ارث به او می‌رسد. در غیر این مورد با نبود عمو، دایی، خاله و عمّه، عموزاده، هرچه پایین رود از
میّت ارث می‌برد و سهم او از ارث به اندازه سهم عمو است و با تعدد عموزادگان،
مال میان آنان یکسان تقسیم می‌گردد.
فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، ج۵، ص۴۹۱، برگرفته از مقاله«عمو زاده».
