عمرو بن عثمان مکی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
عمرو بن عثمان بن کرب مکی (م
۲۹۷ق)، عالم،
زاهد،
محدث و شیخ
صوفیه قرن سوم هجری قمری بود.
ابوعبدالله عمرو بن عثمان بن کرب مکی، اهل
مکه بود
و در همان‌جا سکونت داشت و از کسانی چون
یونس بن عبدالاعلی،
ربیع بن سلیمان و
سلیمان بن سیف حرّانی حدیث شنید. ابوعبدالله به
طریقت صوفیه روی آورد و جزء بزرگان و مشایخ آنان قرار گرفت و در این زمینه کتاب‌هایی نوشت.
او را عالم، زاهد، محدث و شیخ صوفیه دانسته‌اند که
محمد بن احمد اصفهانی و
جعفر خلدی از او روایت کرده‌اند.
وی در
جدّه به امر
قضاوت مشغول بود، لیکن به امر جنید از آن شهر اخراج شد و در
بغداد سکونت گزید. یک سال قبل از وفاتش به
اصفهان سفری کرد و با
ابوعبدالله نسّاجی ملاقات نمود و سپس به بغداد برگشت و تا زمان مرگش که سال ۲۹۷ق و به نقلی
۲۹۱ق دانسته‌اند، در همان‌جا زندگی کرد.
مکی کتاب‌هایی در تصوف
و نوشته‌هایی زیبا در عبارات و اشارات داشته است.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۵۸۶، برگرفته از مقاله «عمرو مکی».
