علی بن عبدالرسول فیروزکوهی اصفهانی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
علی بن عبدالرسول فیروزکوهی اصفهانی، از شعرا و ادبای اصفهان در قرن چهارده هجری بوده است.
علی عبدالرسولی متخلّص به «ثابت» فرزند عبدالرسول فیروزکوهی مازندرانی، ادیب دانشمند و محقّق. در حدود ۱۲۹۸ق متولّد و نزد اساتید معروف تحصیل کرده بود. وی علاوه بر تسلط در
علوم عقلی و
نقلی خطوط
ثلث و
شکسته و
نسخ را در کمال استادی می‌نوشته و
شعر نیکو می‌گفته است. در
غزل پیرو سبک
سعدی و در
قصیده متمایل به سبک
فرّخی سیستانی بود. شعر زیر از اوست:
"آن شب که بی تو باشم شامم سحر ندارد ••• بویی ز صبح وصلت بر من گذر ندارد"
"از سوز ناله‌ام تن، چون موی شد به زاری ••• دردا که ناله من در تو اثر ندارد".
او در شب جمعه ۴
شعبان سال ۱۳۶۲ق در ضمن مسافرت به اصفهان وفات یافته در
تکیه سیّد العراقین مدفون گردید.
کتب زیر از اوست:
۱. تصحیح «دیوان ادیب نیشابوری»؛
۲. تصحیح «دیوان خاقانی»؛
۳. تصحیح «دیوان فرّخی»؛
۴. «ترجمه رساله شطرنجیه»؛
۵. «دیوان اشعار» و غیره.
مهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۴، ص۵۲۷.
