علائم اعشار قرآن
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
علائم اعشار
قرآن به نشانه‌های دال بر پایان هر ده
آیه اطلاق می‌شود.
علاوه بر دسته بندی
آیات قرآن در قالب
سوره ،
جزء و حزب، به دلیل برخی از کاربردهای خاص، آیات را در دسته‌های پنج و ده تایی نیز تنظیم می‌کنند و از علائم خاصی برای نشان دادن آنها بهره می‌گیرند. نقطه شروع دسته‌های پنج تایی و ده تایی، ابتدای هر سوره است. «عشر» نشان یک دسته ده تایی است که گاهی برای تخفیف، از علامت «ع» که حرف اول عشر (ده) است استفاده می‌کنند.
گاهی نیز برای نشان دادن ده
آیه ، به جای علامت «ع» از علامت «ی» استفاده می‌شود. حرف «ی» به حساب جمل (حساب
حروف ابجد ) نشانه عدد «ده» است.
از آن جا که درباره برخی از
آیات میان قاریان اختلاف است، برای نشان دادن توافق یا اختلاف قاریان در تعیین ده آیه، از رموز دیگری به شرح ذیل استفاده کرده‌اند:
«عک:» نشانه ده آیه نزد
قاریان کوفه ؛
«عب:» نشانه ده آیه نزد
قاریان بصره ؛
«عکب» نشانه ده آیه به اتفاق قراء
کوفه و
بصره («ع» حرف اول عشر، «ک» حرف اول کوفی، «ب» حرف اول بصری).
شماره آیات ؛
رموز شماره آیات .
فرهنگ‌نامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «علائم اعشار قرآن».
