عشار (مفرداتقرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
عِشار (به كسر عین) جمع عُشَراء، یکی
از مفردات به کار رفته در
قرآن کریم به معنای شتر آبستن است.
عِشار: جمع عُشَراء است.
اهل لغت گفتهاند: عُشَراء ناقهايست كه در دهمين يا هشتمين ماه حاملگى است
و يا مطلق شتر آبستن است.
(وَ إِذَا الْجِبالُ سُيِّرَتْ. وَ إِذَا الْعِشارُ عُطِّلَتْ) و چون
آیه درباره
قیامت است گفتهاند: يعنى: آنگاه كه شتران آبستن (مورد علاقه
عرب) رها كرده شوند.
ولى به
نظر من مراد
از عشار مطلق
حامله است، نه شتران
و مراد
از (عُطِّلَتْ) خالى بودن است. در
كتاب معاد از نظر قرآن و علم چنين نوشتهام:
ابن اثیر در
نهایه گويد: عشراء شترى را گويند كه ده ماه
از حاملگى آن گذشته باشد.
سپس اين كلمه عموميت يافت بهر حامله عشراء گفته شد، جمع آن عشار است. صاحب
قاموس گفته: تعطيل بمعنى تفريغ
و خالى كردن است بنا بر اين اگر گوئيم فلان اداره تعطيل شد يعنى
از كارمندان خالى گرديد.
در آيه ديگر در خصوص قيامت آمده:
(وَ تَضَعُ كُلُّ ذاتِ حَمْلٍ حَمْلَها)،
يعنى: «آنروز هر باردار بار خود را ميگذارد».
و در آيه ديگر هست:
(إِنَّ يَوْمَ الْفَصْلِ كانَ مِيقاتاً)،
على هذا ظاهر آنست كه مراد
از (وَ إِذَا الْعِشارُ عُطِّلَتْ) خالى شدن حاملهها
و گسيختن ذرّات موجودات
از همديگر است تا ذرهاى در بطن ذرهاى نماند.
قرشی بنابی، علیاکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله "عشار"، ج۵، ص۲.