• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

عزالدین بن جعفر آملی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


آملی، عزّالدّین بن جعفر بن شمس‌الدّین، از علمای مازندران در سدۀ ۱۰ق/۱۶م است.


وی از معاصران و همدرسان محقق کَرَکی (د ۹۴۰ق/۱۵۳۳م) و ابراهیم بن سلیمان قطیفی (د پس از ۹۴۵ق/۱۵۳۸م) بوده‌است و هر سه تن از درس علی بن هلال جزایری، از شیوخ اجازات سدۀ ۹، ۱۰ق، بهره برده‌اند.

آملی در ساری درگذشت و آرامگاه وی در بیرون آن شهر زیارتگاه است.

از آثار عزالدین آملی این کتاب‌ها یاد شده‌است:
۱. حسنیه در اصول دین و فروع عبادی آن به فارسی که آن را برای تاج‌الدین اقا حسن وزیر مازندران نوشته‌است؛
۲. ترجمۀ شرح نهج‌البلاغه تألیف ابن میثم بحرینی (د ۶۷۹ق/۱۲۸۰م) که آن را در ۹۴۴ق/۱۵۳۷م به پایان رسانیده‌است. نسخه‌هایی خطی از نیمۀ اول این کتاب در کتابخانه‌های آستان قدس رضوی و سپهسالار (سابق) موجود است؛
۳. شرح یک رباعی از شهاب‌الدین عمر سهروردی (ز ۶۳۲ق/۱۲۳۴م) که چاپ شده‌است؛
۴. لمعه در نکاح دائم و متعه به فارسی که در ۴ باب است و نسخه‌های خطی از آن در کتابخانه مرکزی و ملی ملک موجود است. ملا میر قاری گیلانی آن را به عربی ترجمه کرده و در کتاب زبدة الحقایق که در ۱۰۰۰ق/۱۵۹۱م نوشته، گنجانیده‌است.
[۱] ابن ندیم، محمد بن اسحاق، الفهرست، ج۱، ص۲۵.
[۲] آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۱، ص۲۲۲-۲۲۳؛ ج۴، ص۲۱۳؛ ج۷، ص۲۰؛ ج۹، ص۴۷۸؛ ج۱۲، ص۲۵؛ ج۱۴، ص۱۳۵؛ ج۱۸، ص۳۵۳.
[۳] افندی اصفهانی، عبداللـه، ریاض العلماء به کوشش محمود مرعشی و احمد حسینی، قم، ۱۴۰۱ق، ج۳، ص۳۱۲.
[۴] سپهسالار، خطی، ج۲، ص۵۷.
[۵] کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۶، ص۲۷۹.    
[۶] مدرس، محمدعلی، ریحانة الادب، تبریز، ۱۳۴۶ش، ج۱، ص۶۴.


۱. ↑ ابن ندیم، محمد بن اسحاق، الفهرست، ج۱، ص۲۵.
۲. ↑ آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۱، ص۲۲۲-۲۲۳؛ ج۴، ص۲۱۳؛ ج۷، ص۲۰؛ ج۹، ص۴۷۸؛ ج۱۲، ص۲۵؛ ج۱۴، ص۱۳۵؛ ج۱۸، ص۳۵۳.
۳. ↑ افندی اصفهانی، عبداللـه، ریاض العلماء به کوشش محمود مرعشی و احمد حسینی، قم، ۱۴۰۱ق، ج۳، ص۳۱۲.
۴. ↑ سپهسالار، خطی، ج۲، ص۵۷.
۵. ↑ کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۶، ص۲۷۹.    
۶. ↑ مدرس، محمدعلی، ریحانة الادب، تبریز، ۱۳۴۶ش، ج۱، ص۶۴.


دانشنامه بزرگ اسلامی، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، برگرفته از مقاله «عزالدین آملی»، ج۲، ص۵۰۸.    

رده‌های این صفحه : مقالات دانشنامه بزرگ اسلامی
جعبه ابزار