عدالت (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
عدالت: «عدالت» مفهوم وسيعى دارد كه همه اعمال نيک را در بر مى‌گيرد؛ زيرا حقيقت عدالت آن است كه هر چيز را در مورد خود به كار برند و به جاى خود نهند عدالت آن‌جا گفته مى‌شود.
كه
انسان حق هر كس را بپردازد، و نقطه مقابلش، آن است كه ظلم و ستم كند و حقوق افراد را از آنها دريغ دارد، و به آنها ندهد.
(قُلْ أَمَرَ رَبِّي بِالْقِسْطِ وَأَقِيمُواْ وُجُوهَكُمْ عِندَ كُلِّ مَسْجِدٍ وَادْعُوهُ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ كَمَا بَدَأَكُمْ تَعُودُونَ) (بگو: «
پروردگارم امر به عدالت كرده است؛ و روى خويش را در هر مسجد و به هنگام عبادت به سوى او كنيد؛ و او را بخوانيد، و دين خود را براى او خالص كنيد. بدانيد همان‌گونه كه در آغاز شما را آفريد، بار ديگر در رستاخيز باز مى‌گرديد».)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: قسط بنا به گفته
راغب، هم بهره عادلانه را گويند.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، بر گرفته از مقاله «عدالت»، ص۳۷۴.
