• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

عجب (اسماء و صفات قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



عجب، یکی از اوصاف قرآن می‌باشد.



«عجب» مصدر و به معنای عجیب و شگفت آور است. راغب می‌گوید: چیزی را که نظیر آن معروف نباشد، عجیب نامند.
«عجب» از نام‌ها و صفات قرآن و برگرفته از آیه اول سوره جن است: «قُلْ أُوحِيَ إِلَيَّ أَنَّهُ اسْتَمَعَ نَفَرٌ مِّنَ الْجِنِّ فَقَالُوا إِنَّا سَمِعْنَا قُرْآنًا عَجَبًا؛ بگو به من وحی فرستاده شده است که گروهی از جن (به قرآن ) گوش سپردند، سپس گفته‌اند ما قرآن شگفتی را شنیده‌ایم.»


قرآن کلامی است متفاوت با هر سخن دیگر؛ زیرا هم لحن و آهنگ آن و هم نفوذ و جاذبه و هم محتوا و تاثیرش بی مانند است؛ به ویژه آن که آورنده آن، درس نخوانده و امی بود؛ و این امری عجیب است.
[۶] رامیار، محمود، تاریخ قرآن، ص۳۲.



۱. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ص۵۴۷.    
۲. جن/سوره۷۲، آیه۱.    
۳. ابن منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، ج۱، ص۵۸۰.    
۴. زبیدی، مرتضی، تاج العروس من جواهرالقاموس، ج۳، ص۲۰۱.    
۵. سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، الاتقان فی علوم القرآن، ج۱، ص۱۸۰.    
۶. رامیار، محمود، تاریخ قرآن، ص۳۲.



فرهنگ‌نامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «عجب (قرآن)».    


رده‌های این صفحه : قرآن شناسی




جعبه ابزار