• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

عتوّ (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: عتو (مفردات نهج البلاغه (جلد ۲))
مقالات مرتبط: عتو (مفردات‌قرآن)، عُتُوّ (لغات‌قرآن).


عُتُوّ (به ضم عین و تاء) از واژگان نهج البلاغه به معنای تجاوز و نافرمانی است. حضرت علی (علیه‌السلام) در شکایت از زمان از این واژه استفاده نموده است.


عُتُوّ
[۱] قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ۷۰۱.    
[۲] طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۱، ص۲۸۲.    
(مثل غُلُوّ) به معنای تجاوز و نافرمانی آمده است.
[۳] شرتونی، سعید، اقرب الموارد، ج، ص۴۷۵.    


امام (صلوات‌الله‌علیه) در شکایت از زمان فرموده است: «أَصْبَحْنَا في دَهْر عَنُود، وَزَمَن كَنُود، يُعَدُّ فِيهِ الُمحْسِنُ مُسِيئاً، وَيَزْدَادُ الظَّالِمُ فِيهِ عُتُوّاً»
[۴] السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۸۷، خطبه ۳۲.    
[۵] عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الاستقامة، ج۱، ص۷۳، خطبه ۳۲.    
[۶] صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۷۴، خطبه ۳۲.    
«در روزگاری منحرف و در زمانی ناسپاس واقع شدیم، نیکوکار در آن بدکار حساب می‌شود و ظالم تجاوز خویش را روز افزون می‌کند.»
[۷] مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۸۵.    
[۸] ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۱۳۷.    
(شرح‌های خطبه:
[۹] ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۱۴۰.    
[۱۰] مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۲، ص۲۵۹.    
[۱۱] هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۴، ص۵۱.    
[۱۲] ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۲، ص۱۷۶.    
)

این ماده دو بار در نهج البلاغه آمده است.

۱. ↑ قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ۷۰۱.    
۲. ↑ طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۱، ص۲۸۲.    
۳. ↑ شرتونی، سعید، اقرب الموارد، ج، ص۴۷۵.    
۴. ↑ السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۸۷، خطبه ۳۲.    
۵. ↑ عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الاستقامة، ج۱، ص۷۳، خطبه ۳۲.    
۶. ↑ صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۷۴، خطبه ۳۲.    
۷. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۸۵.    
۸. ↑ ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۱۳۷.    
۹. ↑ ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۱۴۰.    
۱۰. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۲، ص۲۵۹.    
۱۱. ↑ هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۴، ص۵۱.    
۱۲. ↑ ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۲، ص۱۷۶.    


• قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «عتو»، ج۲، ص۷۰۱.    


رده‌های این صفحه : مفردات نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان خطبه 32 نهج البلاغه
جعبه ابزار