عبدالرحیم نجف‌آبادی اصفهانی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
عبدالرحیم نجف‌آبادی اصفهانی، از علما و فقهای
اصفهان در
قرن سیزدهم هجری بوده است.
حاج ملاّ عبدالرّحیم بن ملاّ علی نجف‌آبادی، عالم فاضل و
مجتهد فقیه اصولی؛ از علمای عالیقدر
قرن سیزدهم هجری بوده است.
وی در
اصفهان و
نجف اشرف تحصیل نموده، عمده تحصیلاتش نزد
شریف‌العلماء مازندرانی بوده و پس از مراجعت به اصفهان مورد وثوق حاج
سیّداسداللّه بیدآبادی واقع شد. در محل تولّد خود ساکن و حوزه درس و بحث داشته است.
او در سال ۱۲۷۹ق جهت مرحوم حاج شیخ
عبدالنّبی تویسرکانی مؤلّف «
لئالی الاخبار»
اجازه مرقوم داشته که در آخر کتاب «
حقائق الاصول» با اجازه حاج محمّدجعفر آباده‌ای جهت همو به چاپ رسیده است. اجازه صاحب عنوان به شیخ عبدالنّبی تویسرکانی در پشت نسخه‌ای از «
فصل الخطاب» تالیف: ملاّ
حسین‌علی تویسرکانی هم نوشته شده و نسخه به شماره ۱۴۹۵ در
کتابخانه آیت‌اللّه مرعشی در
قم موجود است.
صاحب عنوان تا سال ۱۲۸۶ق زنده بوده و بعد از این سال
وفات یافته،
جنازه حسب الوصیّه به نجف اشرف نقل شده و در ایوان طلای
حرم حضرت علی (علیه‌السّلام) مدفون گردیده است.
از او دو فرزند عالم، به نام‌های حاج ملاّمحمّدباقر و حاج ملاّمحمّد باقی مانده است. بیشتر اولاد ایشان تاکنون در لباس اهل علم و روحانیت و به فامیل‌های «تدین» و «فاضل» مشهور و مورد وثوق علماء و مردم نجف‌آباد می‌باشند و ریاست علمی و روحانی آنجا را دارند.
کتاب «
حقائق الاصول» در
علم اصول ایشان در سال ۱۲۸۶ق به طبع رسیده است. همچنین کتابی در
فقه داشته که نزد نوه‌اش حاج شیخ جعفر موجود بوده و گاهی مرحوم حاج میرسیّدعلی مجتهد نجف‌آبادی آن را به
امانت می‌گرفته و استفاده می‌کرده است. از آثار او مسجدی است بزرگ در محلّه حکیم نجف‌آباد که فعلاً در کنار خیابان حکیم خاقانی قرار دارد.
مهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۴، ص۲۱۰.
