عامر بن ابراهیم بن واقد بن عبداللّه اصفهانی، مولای ابوموسی اشعری، از محدّثینعامّه در قرن دوم هجری بوده است. از مالک بن انس، حمّاد بن سلمه، مبارک بن فضاله و یعقوب قمیحدیث شنوده و در سال ۲۰۱ یا ۲۰۲ق وفات نموده است. نوه اش عامر بن ابراهیم بن عامر گوید: جدّم بر یعقوب قمی وارد شده و یک ماه در خانه او بماند و از نوشتههای او حدیث نوشت. عامر چوب فروش بود اما به علّت فقر به کاتبان نعمان بن عبدالسلام که مردی دولتمند و صاحب ثروت بود پیوسته برای او نویسندگی و کتابت میکرد.