عام (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
عام از
واژگان قرآن کریم به معنای
سال است.
عام به معنای سال است.
راغب گفته: عام مثل سنه است ليكن سنه بيشتر در سال مشقّت و
قحطی گفته می‌شود.
لذا به قحطى سنه گويند و به سال فراوانى و آسايش اطلاق نشود.
(رجوع شود به «سنة»)
به مواردی از
عام که در قرآن به کار رفته است، اشاره می‌شود:
(فَأَماتَهُ اللَّهُ مِائَةَ عامٍ ثُمَّ بَعَثَهُ) «
خدا او را صد سال بميراند سپس بر انگيختش.»
(ثُمَّ يَأْتِي مِنْ بَعْدِ ذلِكَ عامٌ فِيهِ يُغاثُ النَّاسُ) (سپس سالى فرا مى‌رسد كه باران فراوان نصيب مردم مى‌شود.)
استعمال
قرآن مؤيّد قول راغب است كه در آیه فرموده:كه به سال باران و فراوانى «عام» اطلاق شده است.
(او در ميان آنان نهصد و پنجاه سال، درنگ كرد.)
چون آن پنجاه سال زمان مشقّت نبوده به لفظ عام استثنا شده است بر خلاف (أَلْفَ سَنَةٍ)
(فَلا يَقْرَبُوا الْمَسْجِدَ الْحَرامَ بَعْدَ عامِهِمْ هذا) (پس نبايد بعد از اين سال به
مسجدالحرام نزديک شوند.)
در این آيه ظاهرا اعتبار فوق ملحوظ است زيرا سال اجازه براى
مشرکان سال خوشى بود.
(كه در هر سال، يک يا دو بار آزمايش مهمى مى‌شوند.)
ولی در این آیه ظاهرا وجه فوق ملحوظ نشده است.
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «عام»، ج۵، ص۷۰.
