ظن (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ظنّ: (يَظُنُّونَ أَنَّهُمْ مُّلاقُوا) «
راغب» در «
مفردات» مى‌گويد:
«ظنّ» به معناى «اعتقادى» است كه از دليل و قرينه حاصل مى‌شود، اين اعتقاد گاه قوى مى‌شود و به مرحله يقين مى‌رسد و گاه ضعيف است و از حد گمان تجاوز نمى‌كند.
ترجمه وتفسیر آیات
ظنّ:
(الَّذِينَ يَظُنُّونَ أَنَّهُم مُّلاَقُوا رَبِّهِمْ وَأَنَّهُمْ إِلَيْهِ رَاجِعُونَ) (همان كسانى كه مى‌دانند پروردگارشان را ملاقات خواهند كرد، و به سوى او باز مى‌گردند.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: بكار بردن مظنه در جاى علم، براى اشاره باين بوده، كه اگر انسان متوجه شود به اينكه ربى و پروردگارى، دارد كه ممكن است روزى با او ديدار كند، و بسويش برگردد، در ترک مخالفت و رعايت احتياط صبر نمى‌كند، تا علم برايش حاصل شود، بلكه همان مظنه او را وادار باحتياط مى‌كند.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
(وَضَلَّ عَنْهُم مَّا كَانُوا يَدْعُونَ مِن قَبْلُ وَظَنُّوا مَا لَهُم مِّن مَّحِيصٍ) (و همه معبودانى را كه قبلًا مى‌خواندند از نظر آنها گم و پنهان مى‌شوند؛ و مى‌دانند هيچ گريزگاهى ندارند.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه ظن به طورى كه مى‌گويند در اينجا به معناى يقين است.
(دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «ظنّ»، ص۳۶۵.
