طَوْل (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
طَوْل (به فتح طاء)، از
واژگان قرآن کریم، به معنای فضل و قدرت، همچنین به معنای زیادت و وسعت در مال به کار رفته است. این واژه دارای مشتقاتی است که در
آیات قرآن به کار رفته است؛ مانند:
طَویل به معنای آنچه یا آنکه دارای طول است.
طَوْل به معنای فضل و قدرت است.
(وَ قابِلِ التَّوْبِ شَدِیدِ الْعِقابِ ذِی الطَّوْلِ لا اِلهَ اِلَّا هُوَ) (خداوندى كه آمرزنده
گناه، پذيرنده
توبه، داراى مجازات سخت، و صاحب نعمت فراوان است؛ هيچ معبودى جز او نيست...)
ایضا آیه
(اسْتَاْذَنَکَ اُولُوا الطَّوْلِ مِنْهُمْ) (...افرادى از آنها [
گروه منافقان] كه توانايى بر
جهاد دارند، از تو اجازه مى‌خواهند...)
که به معنی قدرت و فضل است.
(وَ مَنْ لَمْ یَسْتَطِعْ مِنْکُمْ طَوْلًا اَنْ یَنْکِحَ الْمُحْصَناتِ الْمُؤْمِناتِ فَمِنْ ما مَلَکَتْ اَیْمانُکُمْ) «هر که از جهت وسعت مال، قدرت به
نکاح زنان آزاد نداشته باشد از کنیزان نکاح کند.»
طول در آیه به معنی زیادت و وسعت در مال است.
طَول به فتح گویا لازمه طُول به ضمّ است، لذا به فضل و قدرت مخصوص شده است.
طَویل به معنای آنچه یا آنکه دارای طول است.
(وَ مِنَ اللَّیْلِ فَاسْجُدْ لَهُ وَ سَبِّحْهُ لَیْلًا طَوِیلًا) (و پاسى از
شب را براى او
سجده كن، و مقدارى طولانى از شب، او را تسبيح گوى.)
شیخ طبرسی آن‌را صفت لیل فرموده یعنی «فی لیل طویل» و از
حضرت رضا (علیه‌السّلام) نقل کرده که مراد صلوة لیل است.
احتمال دارد صفت مفعول مطلق باشد: «سبّحه تسبیحا طویلا فی اللّیل».
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «طَوْل»، ج۴، ص۲۵۶.
