به معنای حال و هیئت است.
به کار رفته است.
به معنای حال و هیئت و جمع آن اطوار است.
آن‌را در آیه هیئت و حالت گفته‌اند، مثل حالت و هیئت
نطفه،
علقه،
مضغه،
عظام و... چنانکه فرموده:
(ثُمَّ خَلَقْنَا النُّطْفَةَ عَلَقَةً فَخَلَقْنَا الْعَلَقَةَ مُضْغَةً فَخَلَقْنَا الْمُضْغَةَ عِظاماً) (سپس نطفه را بصورت علقه [
خون بسته]، و علقه را بصورت مضغه [
چيزى شبيه گوشت جويده شده]، و مضغه را بصورت استخوانهايى درآورديم.)
شاید مراد از آن اصناف باشد، چنانکه در
نهج البلاغه خطبه اول فرموده:
«ثُمَّ فَتَقَ مَا بَیْنَ السَّمَوَاتِ الْعُلَی فَمَلَاَهُنُ اَطْوَاراً مِنْ مَلَائِکَتِهِ.» که مراد از اطوار اصناف است.
یافته است.
