• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

طَغی (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





طَغی:(اذْهَبْ اِلی‌ فِرْعَوْنَ اِنَّهُ‌ طَغی‌)
«طَغی» از مادّه طُغْیان (به فتح طاء و سکون غین) به معنای تجاوز از حدّ است.
در آیه ۲۴ سوره طه، آن‌جا كه ابلاغ فرمان الهى به موسی (علیه‌السلام) صادر مى‌شود و به‌سوى فرعون مأموريت مى‌يابد مى‌خوانيم: (اِذْهَبْ إِلىٰ فِرْعَوْنَ إِنَّهُ طَغىٰ) دليل لزوم آغاز كردن از فرعون، در يک جمله كوتاه «انه طغى» (او طغيان كرده است) بيان شده كه در اين كلمه «طغیان» همه چيز جمع است، آرى طغيان و تجاوز از حد و مرز در تمام ابعاد زندگى، و به‌همين‌ جهت به اين گونه افراد «طاغوت» گفته مى‌شود كه از همين مادّه گرفته شده است.



به موردی از کاربرد «طَغی» در قرآن، اشاره می‌شود:

۱.۱ - طَغی (آیه ۲۴ سوره طه)

(اذْهَبْ اِلی‌ فِرْعَوْنَ اِنَّهُ‌ طَغی‌) «اينک به سوى فرعون برو، كه او طغيان كرده است.»

۱.۲ - طَغی در المیزان و مجمع‌البیان

علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرمایند: (اذْهَبْ إِلى‌ فِرْعَوْنَ إِنَّهُ طَغى‌) آيات سابق بر اين، كه مى‌فرمود: (وَ ما تِلْكَ بِيَمينِكَ ...) عنوان مقدمه داشت، و جمله مورد بحث فرمان رسالت است. (قالَ رَبِّ اشْرَحْ لي صَدْري‌...) ... (إِنَّكَ كُنْتَ بِنا بَصِيراً ... ) يازده آيه است كه متن درخواست موسى از پروردگارش را نقل مى‌كند، كه بعد از مسجل شدن رسالتش چه چيزهايى از پروردگارش درخواست نمود، و از ظاهر آن پيدا است كه آن‌چه درخواست كرده وسائلى بوده كه در امر رسالتش بدان محتاج بوده نه در امر نبوت، آرى رساندن رسالت خدا به فرعون و درباريانش و نجات دادن بنی اسرائیل، و اداره امور ايشان، آن وسائل را لازم داشته، نه مساله نبوتش. مؤيد اين احتمال اين است كه اين درخواست‌ها را بعد از تماميت نبوتش، يعنى دنبال آيات سه‌گانه سابق نياورد، بلكه بعد از فرمان رسالتش، يعنى آيه‌ (اذْهَبْ إِلى‌ فِرْعَوْنَ إِنَّهُ طَغى‌) آورد.

۱. طه/سوره۲۰، آیه۲۴.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۵۲۰.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۱، ص۲۷۵.    
۴. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۳، ص۱۸۶.    
۵. طه/سوره۲۰، آیه۲۴.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۱۳.    
۷. طه/سوره۲۰، آیه۱۷.    
۸. طه/سوره۲۰، آیه۲۵.    
۹. طه/سوره۲۰، آیه۳۵.    
۱۰. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۴، ص۲۰۱.    
۱۱. طباطبایی، سید محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ج۱۴، ص۱۴۵.    
۱۲. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۶، ص۲۱.    
۱۳. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۶۵۵.    



شریعتمداری، جعفر، شرح و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «طغی»، ص ۲۰.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره طه | لغات قرآن




جعبه ابزار